Adonis (1) - wiersz

Wciąż cię szukam w łąk zaciszu!
Powiedz proszę...
Cożeś mi uczynił Adonisie drogi?
Przez ciebie me ciało odmawia posługi.
Me nogi już drętwe, zbolałe a ręce wciąż zimne.
Me oczy zbłądzone, zapatrzone w ciebie.
Wciąż w głowie mi się kręci.
Ustanąć nie mogę!
Serce jak ptak łopoce na wietrze,
chce leciec do ciebie,
lecz wie, że nie może.