Strumyk - wiersz

   Strumyk

Zagubił się strumyk
górski niewielki,
popłynął korytem
lecz nie tym co zawsze,
skręcił za wcześnie
tuż za lasem,
wypadł za skał
prosto w chaszcze.

Zaplatał się w trawie
źdźbła powyginał,
niektóre połamał
niektóre potopił,
wdarł się w żółcienie
co tu od wieków,
wyrzeźbił na nowo w ziemi
rowek niewielki.

Zobaczył rzekę
co jego dążeniem,
pomknął na skróty
by już nie błądzić,
zapamiętał tę łąkę
tak bardzo zieloną i
rzekł po cichu
ja tu wrócę
pomykając w nieznane...

Łódź 22.11.2014   Mirosław Leszek Pęciak