Ludzka perfidia… Nie zna granic… - wiersz

Nie znam istoty gorszej od człowieka

Tak zawistnej, mściwej i zepsutej

Pozbawionej krzty honoru, wyzutej z empatii oraz współczucia dla bliźnich

Stworzenia

 Bardziej egoistycznego

Potwora

 O skrajnie wyidealizowanym ego

Kreatury

 Dbającej tylko o własne wygody i byt

Osobnika

Nastawionego wyłącznie na pomnażanie oraz gromadzenie materialnych dóbr

Monstrum

 Kroczącego do celu drogą pozbawioną skrupułów

Bestii

 Dla której mantrą, karmą i religią stały się pieniądze

Upiora

Wysysającego najdrobniejsze resztki szczęścia

Szuji

 Sprawinie żonglująca kłamstwami

Samotnej hieny

 Odgrodzonej od przyjaciół i uparcie zamykającej drzwi przed miłością

Żałuję, że i mnie zalicza się do tego gatunku…