Pastelowa Mantra - wiersz

Nie znał jej
Choć pewnie widywał rzadko
W jego snach
Dla jego ust była pomadką
Jej usta po jego snuły się gładko
Myślami blisko
Lecz nie jest łatwo
Sam tego nie wybrał
Gdzieś tam Bóg zapisał to mantrą
Dróg jest tak wiele
Każdy gubi je wiesz zna to
Upadł…
Lecz podniósł wysoko głowę
Każde chwile w życiu są wyjątkowe
W życiowych szufladach są ułożone
Krocząc do przodu sam wybrał życia trwogę
On swój krzyż niósł pod górę
Ja nie mogę
Upadam w bezsilności
Cały płonę
Odchodzę gdzieś daleko
W myślach tonę
Tracę dech
Odchylam głowę
Nie ma już nic
Nie ma już mnie
To koniec…

M.Kurkarewicz