Przyjaciele - wiersz

Przyjaciele

Po długiej zimie
wyszli na spacer;
malarz w berecie,
pisarz z fajką bez dymu,
poeta chyłkiem schylony
zawsze się spieszył,
aktor co zimą
grał wciąż jak w lecie,
scenarzysta z bibułą w rękach
ma zawsze pomysł
i huragan z telewizji
co pogodę zapowiada.
Wyszli
na świeże powietrze
przywitać wiosnę
o tej samej porze,
usiąść na ławce zapragnęli
wszyscy,
w parku co zielenią już sypie
popatrzeć na siebie
co się też zmieniło.
Od lat to robią
zawsze po zimie
godzina ta sama
lecz życie już inne...

25.03.2015    Mirosław Leszek Pęciak