kubek - wiersz

jeszcze nie tak dawno niezastąpiony
teraz spogląda smutnym wzrokiem ptaków
z zakurzonymi skrzydłami

zapach świeżej kawy i dotyk ciepłej dłoni
stały się wspomnieniem
niewdzięczność odesłała go do lamusa

za wysługę lat nagroda zapomnienia
pozostawiony w kącie czeka na...
aż któregoś dnia niezgrabna dłoń
utrąci wysłużone ucho

bez sentymentu posyłając na cmentarz
kobiecych kaprysów