vanitas - wiersz

usnęłam i zobaczyłam siebie

dwa kucyki plisowana spódniczka
z kieszonką pełną słodyczy
zagubione pieguski i miętówki
podkradane ze spichlerza

podbiegłam do bramki
niezdecydowana zamarłam
z dłonią na klamce.

widziałam smutek 
w niknącej figurze
szczupłej Demeter
wiecznie wołajacej
Korę na obiad.

już nie wiem co się zmieniło
z kieszeni pozostał skrawek
poplamionego materiału

mimo lat coś ciągle przydusza
dorosłe oblicze do poduszki