kwadrans z filozofią (ciągłość) - wiersz

nagle odczułam przemijanie w czasie

zdałam sobie sprawę z człowieczeństwa i drogi

po której krocząc

 jednocześnie do czegoś się przybliżam i od czegoś oddalam

zwalczam w sobie te elementy które ograniczają  

żeby będąc słabą

działać nie wyrzekając się samej siebie

wracam do początków w których zostałam powołana do życia w pełni

i w darze z siebie

naszym zadaniem jest gotowość do zmian by trwać

mimo ciemności zwątpienia i niepewności

mimo mroku samotności i wyobcowania 

podążać drogą która nadaje prawdziwy kierunek i sens

stopniowo uczyć się swojego istnienia

i rozpoznawania

własnych możliwości do życia w przyszłości

aż do momentu

kiedy świat zmieni twarz w zasuszony figowy owoc

a wtedy

będę istnieć w trwałych i głęboko zakorzenionych wartościach

w oczekiwaniu na połączenie

alfy z omegą