Moc - wiersz

Moc

Biały samotny obłok na tle
wszechobecnej niebieskości
jej głębi cieni w blasku słońca
o purpurowym zagłębieniu.

Romantyzm z Melancholią
wpatrzone w ten jeden obłok
miotany przez oddech
delikatnego przezroczystego wiatru.

Płynie on gdzieś w przestrzeni
gdzie tylko nasze oczy wyobraźni
mogą dotknąć obrazu jego
budowy we wszechświecie...

Siedzę na kamieniu wzgórza
przede mną bezkres ziemi zielonej
a w górze biały obłok atomów
już poszarpanych mocą...

26.06.2015  Mirosław Leszek Pęciak