Transsubstancjacja - wiersz

Przenicowałem ciało duszę

Z jelitami owiniętymi wokół szyi
poruszam się w kierunku odwrotnym do myślenia

Ziarnko piasku więzione w boskiej klepsydrze
wątpliwego poczucia humoru
z wrzaskiem zaciśniętym na sprężonej pustce bólu

Kiedyś miałem oczy
ale zaszły jak słońca przeszłości

Krew
lecz rozcieńczona nijakością
przemieniła się w tanie wino