Ziarno strachu (tekst piosenki) - wiersz

Wciąż patrzę na sufit,

gdzie popełniłem błąd?

Zastanawiam się,

jak odnaleźć mam swój ląd?

Dlaczego ciągle walczymy?

Kto z nas się myli?

Czy zdajemy sobie sprawę,

jak bardzo siebie krzywdzimy?

Moja stara gitara i strun jej dźwięki,

przywołują mi wspomnienia tamtych lat.

Kiedy Twoimi oczami,

chciałem gnać przez świat.

Serce Twoje, niewzruszone,

niczym czerwień róży kwiatu,

chce zaplatać w mojej duszy,

blado-czarne ziarno strachu.

Może kiedyś pozwolimy,

naszym sercom się odnaleźć?

Znowu dać im mały powód,

by miłości oddać spokój.

Wciąż czekamy na ten znak,

jednak sensu już w tym brak.

Jak rozpocząć to na nowo,

skoro koniec ma to słowo?

Serce Twoje, niewzruszone,

niczym czerwień róży kwiatu,

chce zaplatać w mojej duszy,

blado-czarne ziarno strachu.

Pogrążamy się, w cierpieniu,

w moich myślach przyzwoleniu.

Zasypiam już,

odchodzę stąd,

zacieram blizny, 

w milczeniu.

ŁP