brzeg - wiersz

gdzie jest ten świat gdzie każde ziarno ma swoje miejsce  
każda myśl zawiera obłok  

omdlewam zbyt szybko i patrzę z nienawiścią na obcą twarz 
odbitą w lustrze wody 
tu już mnie nie ma została  
zieleń myśli pokryta popiołem pokory  
żal za grzechy których nie zdąrzyliśmy popełnić 
i strach  
że jutro znów nadejdzie 
zmusi do spojrzenia na rzeczywistość  
w płuca wedrze się świeże rzeźkie powietrze o które 
walczyłeś do końca 

wtopić się w łańcuch wydarzeń stać się ziarnem piasku 
nad oceanem i 
nie czuć nic 
nie czuć nic 

jestem gdzieś na obrzeżach  
za bezsilność odesłana do kąta...