Dożywotnia kara śmierci - wiersz

Autor: Leila
Czy podobał Ci się ten wiersz? 0

Kiedy podstarzałe dłonie

Pokryte licznymi plamami

Oszpecone przez artretyzm

Naznaczone upływem czasu

Szare, brzydkie, słabe

Obce

 

Z bezsilności upuszczą

 Ostatnie rozpaczliwe pióro

Na tle śnieżnobiałej

 Kartki powstanie jedynie

Czarny bezsensowny kleks

Ostatni ślad mojego

Panowania  

 

Zostanę odnaleziona samotna

Opuszczona przez wszystkich

W jakimś bezosobowym

Obskurnym przydrożnym moteliku

 

Nikt nie zdoła

Poznać miażdżącej prawdy

O moim imieniu

Moim życiu

Skarbach

 

Ani powodzie ucieczki w nieznane…

Musisz być zalogowany, aby komentować. Zaloguj się lub załóż konto, jeśeli jeszcze go nie posiadasz.

Reklamy
O autorze
Leila
Użytkownik - Leila

O sobie samym:
Ostatnio widziany: 2021-02-07 21:36:18