"ON cz.II" - wiersz

Poznałam Jego, był Zamyślony...był jak Słoneczny Odbłysk Uczciwości; kiedy chciał to Zaświecił Darem

Oddania Miłości jaką Mu Powierzyłam...

Był jak Ten Posąg Czystego Serca, Dumny i Nieponiżony...

Był Pełen Cudów Tego Świata...

Pełen Cudów  Świetlistego Okręgu Miłości, gdzie Miłość zawsze Okrążała Tą Samą Drogę i do Niej

Powracała...nadając rytm Antysamotności...

"On to On"- Ktoś kiedyś Mi powiedział...

Ja Mówię: "On to Nie Tylko On - To Dobre Serce i Pełen Ciepłych, Subtelnych Uczuć Duch...

"On jest jak Szczęście, które Mi Przynosi Światło..., które Oswietla Mi Drogę Ciemną i Krętą z Mnóstwem

Barier Niepojętych...

ON jest jak "Obraz Święty"...