Świadomość nieistnienia - wiersz

Autor: dorcik2
Czy podobał Ci się ten wiersz? 0

Najbardziej boli świadomość, braku twojego istnienia.

 

Ukryte głęboko w szufladzie, cichutko śpią wspomnienia.

 

Na kartach zdjęć-strażników chwile zamrożone.

 

Brązowe oczy dziecinne, w twoje błękitne wpatrzone.

 

I ciepło twych dłoni na głowie wspominam.

 

Tylko tyle zostało, bo ciebie już nie ma

 

Najbardziej boli świadomość, braku twojego istnienia.

 

Musisz być zalogowany, aby komentować. Zaloguj się lub załóż konto, jeśeli jeszcze go nie posiadasz.

Reklamy
O autorze
dorcik2
Użytkownik - dorcik2

O sobie samym:
Ostatnio widziany: 2016-11-19 17:17:44