Połamane chwile - wiersz

Łamiemy granice naszych marzeń

Zaprzeczając świadomej egzystencji,

Nie ma nas w orbicie naszych myśli

A fasada słów jest ruiną barw.

Gubimy sens naszych kroków…

Przecież za późno na powrót w nieznane,

A droga mleczna jest rwącym potokiem.

Chmury są naszym schronieniem,

Gdy niebo skłania się do naszych stóp.

Wzlatujemy poniżej własnych możliwości,

Przecież serce wyrwane zostało.

Pieśnią grozy zapiszemy ostatnie strony

By złota chwała wzruszyła swoje oczy.