Dopóki w oczach blask - wiersz

Nie słuchał jej skarg

Nie wzruszały go prośby i płacz

Zły los nie chciał się zmienić

W samotne noce, łzawe dni

Pod górą żalu

W dolinie goryczy

Czekała na jego uśmiech

Na słowa, że będzie lepiej

W gęstwinie rozczarowań

Nad rzeką smutku 

Z kompasem nadziei

Szukała okruchów słońca

Ziarenka szczęścia, radości

Dopóki w oczach blask nie zgaśnie

Będzie wierzyć, że zły los

Nie zostanie z nią na zawsze.