Pretensja do losu - wiersz

Miałeś przynieść pełne dzbanki

Napoju szczęścia i miłości

A ty od czasu do czasu

Wlejesz trochę do filiżanki

Miałeś dać wielki tort przyjemności

Kokosy słodyczy bez liku

A ty przychodzisz z herbatnikami

Mieszczą się na małym talerzyku

Dla innych jesteś dobry i hojny

Nie zważasz na ich pychę i błędy

A ja muszę codziennie się starać

Oj losie, losie o twoje względy