Deszczem - wiersz

Mów do mnie... deszczem.

Układaj słowa z pereł szklistych,

co sens obracają na drugą stronę.

Przemawiaj do mnie kroplą,

która na wieczności chwilę

zastyga pod chmur srebrną kopułą,

niczym kryształowy sztylet.

Krzycz ustami jaśniejących gromów!

Krzycz ich gniewnym promieniem!

A po chwili szepcz ulewy szumem,

której łzy uderzają w moją szybę...

Niech każdy Twój dźwięk spłynie

na moje spierzchnięte wargi.

Niech ożywią mnie dotąd nieznane mi tony.

Świeże jak letni deszcz,

co uwalnia jałową ziemię od spiekoty.

Nieś mi kroplą życiodajnej wody

słowa nowej mowy.

Mowy pełnej czystego piękna,

które rozkwita jak pąk czerwonej róży

po pierwszej burzy...