Pomiędzy nową a starą ojczyzną - wiersz

 

Pomiędzy nową a starą ojczyzną

W oazie mieszkania urządził sobie kącik

relikwii a w nim szkatułka z ziemię ze cmentarza

na którym są pochowani rodzice -

życzenie - być pochowanym razem

z tą ziemią

 

przezwyciężyć ciemność

kiedy tłusta śmierć przekreśli

nazwisko linią cieńszą od włosa

 

świadomość własnych korzeni czyni mocnym

to pigułka na wieczną młodość

na lepsze samopoczucie tu i teraz

nabyta wiedza życiowa i umiejętności

radzenia sobie na emigracji

docenienia tego co ukształtowało poczucie

własnej wartości - dopiero

z dala od ojczyzny poczuł się Polakiem

- Najlepszym sposobem na odzyskanie

jest pisanie wierszy o małej ojczyźnie

idealizować ją i Polskę

gdyż tęsknota ma magiczną moć

upiększa to co było brzydkie

to co było krzywe staje się proste

Kraj lat dziecinnych! On zawsze zostanie święty i czysty,

jak pierwsze kochanie

Do kraju tego, gdzie kruszynę chleba podnoszą

z ziemi przez poszanowanie dla darów Nieba...

Tęskno mi, Panie

Z czasem w ojczyźnie nie ma żadnych przykrości

nie ma żadnych waśni, kłótni, sprzeczek

polskość to wyłącznie powód do dumy

uwielbienia, czci i kultu własnej doskonałości

mitologizacji bohaterskich czynów

nawet tych wygranych bitew i przegranych wojen

Tęsknota za starą ojczyzną niechęć

do integracji w nowej oraz powolne

przystosowania się do nowych warunków -

symbolami kontynuacji ojczyźnianych tradycji

w nowym miejscu zamieszkania jest

nadawanie nazw wielkich rodaków

ukochanych miast i miejsc, szkołom

restauracjom, sklepom z kiełbasami

i pierogami, salonom fryzjerskim

warsztatom samochodowym

które miały związek ze starą ojczyzną

 

przezwyciężyć ciemność

kiedy tłusta śmierć przekreśli

nazwisko linią cieńszą od włosa

 

Przeciwieństwem lekkiej miłości do ojczyzny

jest odczuwanie jej jako uciążliwy ciężar -

kompleks niższości, uwypuklania jej

przywar narodowych, dmuchanie w balon

przysłowiowej polskiej głupoty, opluwanie

jej ułomności, bezradności - nie daje pracy

lenistwa i brak poczucia bezpieczeństwa

i prawej półkuli mózgu

Najlepszym nauczycielem emigranta jest głód

i strach przed utratą pracy i życie

poza nawiasem życia

Mordercza praca, odarcie z woli i godności

słynny aktor kradnie koledze kawałek chleba

dolewa wody do mleka gdy jest sam w mieszkaniu

Wielki muzyk bezwstydnie żebra o jedzenie

żyje w piwnicy ze szczurami

a uczony, który ma na koncie

dwa zagraniczne doktoraty

bije się z innymi o pracę na zmywaku

od lat żyje w stresie, depresji, nie potrafi

zrozumieć tego co się z nim dzieje

Upokarzanie siebie i innych, pomniejszanie

innych i zazdrość wymieszana

z obojętnościa stają się codziennością

piekła – w nim diabłem jest niezaradność

jedyną motywacją jest myśl: praca, jedzenie,

i ciągła walka o byt zabierała najwięcej sił, czasu

Do kraju tego, gdzie kruszynę chleba podnoszą

z ziemi przez poszanowanie dla darów Nieba...

Tęskno mi, Panie

Kraj lat dziecinnych! On zawsze zostanie święty i czysty

jak pierwsze kochanie