Danuta Halladin
(1930-10-24)
- (1987-05-29)
1952 Dzieci przywrócone życiu
1954 Biały węgiel
1958 Sami na świecie
1960 I klasa
1960 Płock 1960
1962 Wieża malowana
1963 Nieobecni
1963 U Róży od 6-tej do 11-tej
1964 Dwie Naprawy
1965 Moja ulica
1965 Wieś nad Bugiem
1966 Siarka
1966 Treflowy dzień
1967 Junacy
1968 Było wesele...
1969 Pierwszy biało – czerwony
1970 Młodzi z Brzózy
1970 Obóz na Przemysłowej
1971 Maturzyści
1971 Rodzina
1972 Lubię kolor czerwony...zielony...żółty...
1972 Ojcowie miasta
1973 Wejść między ludzi
1974 Zaczynali...
1975 Próg
1976 Z marszu...
1977 Koszalin
1978 Do życiorysu miasta
1978 Rekonstrukcja
1979 Dni Wrocławia
1979 Inaczej
1980 Zmienna ogniskowa
1982 Rynek
1983 Karczewice
1984 Łódzki życiorys
1985 Były tam...
1987 Odchodzące ślady – Wrocław 1945
1987 Skąd – dokąd. Kilka rozmów w fabryce
Danuta Halladin - biografia, życie i twórczość
Reżyser i scenarzystka filmów dokumentalnych Danuta Halladin przyszła na świat 24 października 1930 r. w Płocku. Studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej i Filmowej w Łodzi, w tym okresie zrealizowała dwie szkolne etiudy dokumentalne. W 1952 powstała pierwsza o noworodkach-wcześniakach zatytułowana "Dzieci przywrócone życiu", a dwa lata później "Biały węgiel". W 1955 otrzymała dyplom ukończenia studiów i podjęła pracę jako asystentka Andrzeja Wajdy, który realizował wówczas film „Idę do słońca”. Następnie pracowała w Wytwórni Filmów Oświatowych w Łodzi, a w 1957 po przeprowadzce do Warszawy w Wytwórni Filmów Dokumentalnych i Fabularnych, z którą była związana aż do śmierci 29 maja 1987. Jej sposób tworzenia filmów jest nazywany szkołą Karabasza.
Kalina Beluch
Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Danuta_Halladin
Niestety nie znaleźliśmy wyniów pasujących do podanych kryteriów wyszukiwania