Jestem jedną z żon
Laila Shukri

Opis z tyłu książki sugerował raczej romans, w prawdzie ciężki bo poligamiczny, niż to co zastałam. 

Książka ciągnie się jak flaki z olejem. Jest sztuczna i przerysowana jeśli chodzi o dialogi na przykład.

Alicja wyjeżdża z koleżanką do Dubaju na urlop, od początku nie polubiłam tej dziewczyny. Jeśli jakiś kontakt miała z rodzicami to nagle w Dubaju go straciła, nie ma o tym w ogóle mowy. Jak rozwiązała sprawę pracy bo o tym też nie zostało wspomniane? Życie toczy się wokół tego, że po 3 dniach znajomości, zgadza się zostać żoną muzułmanina a potem jest zniesmaczona i wkurzona gdy po jakimś czasie ten sam cudowny człowiek przyprowadza do domu drugą żonę. To okrutne ale mimo wszystko jak można być taką naiwną? 3 dni i ślub? Jak jest dziecko to już nie można myśleć o samej sobie? Skoro są pieniądze i luksusy to nie rezygnuj z tego nawet jeśli źle się z tym czujesz? No nie. Nie kupuję tego. Strata czasu ta książka. A styl autorki sprawia wrażenie jakby po książkę miały sięgnąć dzieci a nie dorośli ludzie. 

Wiem, że to się dzieje naprawdę, takie sytuacje, chodzi mi raczej o to, że w tej książce to zostało przedstawione mało ciekawie. 

W połowie powieści autorka wrzuca nam, ni stąd ni zowąd, cytaty? kawałki teksów? z innych źródeł. Bardzo dużo informacji, które często się powtarzały.