Książki przez które zginiesz
Jan Szymański

Książka przyciągnęła mnie swoją okładką i opisem. Podziałało to na mnie jak magnes i wiedziałam, że muszę ten tytuł przeczytać. Byłam pewna, że nie poczuję się zawiedziona. I się przeliczyłam. Zapowiadała się ciekawa historia, z bardzo interesującym tłem wydarzeń. Nic takiego nie miało miejsca. Czuję się zawiedziona. Może wyglądałoby to inaczej, gdyby fabuła została opisana w jakiś inny sposób? Trudno mi powiedzieć, ale jestem tą książką po prostu znudzona. Jeszcze nigdy przeczytanie 290 stron nie zajęło mi tyle czasu. Wszystko niesamowicie się ciągnęło. Były momenty, że miałam wrażenie, że gdybym przerzuciła kilka stron bez czytania, to tak naprawdę niewiele by mnie ominęło. Bohaterowie byli. Po prostu byli i tyle. Nie poczułam w związku z ich perypetiami jakichś szczególnych emocji, dzięki którym mogłaby powstać jakaś relacja na linii czytelnik-bohater. Paweł, Annie i Jorge byli mi obojętni. Fakt, Annie miała w sobie trochę takiej... zadziorności, ale to byłoby na tyle. Osobowości Pawła - Obserwator, Filozof i Szyderca - była czymś, co było całkowicie oderwane od opisywanej rzeczywistości. Zupełnie mi to nie pasowało do całości.

Na pewno są osoby, które zostały przez tę książkę porwane i są nią zachwycone. Niestety, ja do nich nie należę. Tłumaczę to sobie moimi zbyt dużymi oczekiwaniami. Byłam nastawiona na "ochy i achy", a nic takiego się nie pojawiło. Ta książka jest debiutem autora, to też ma pewnie jakieś znaczenie. Nie można przekreślać jego twórczości na podstawie jednego tytułu. Liczę na to, że jeśli pojawi się następna książka Jana Szymańskiego i będę miała okazję po nią sięgnąć, to moja odczucia po jej przeczytaniu będą całkowicie inne. Wszystko jeszcze przed nami.

Całość na https://krokusoweprzemyslenia.blogspot.com/

Tagi: bóg