Najgorszy dom
Magdalena Majcher

Nazwisko autorki kojarzyłam, ale nie miałam okazji poznać jej stylu pisania. Najnowsza książka to powieść z pogranicza dramatu i kryminału, gdzie wraz z bohaterką musimy odkryć tajemnicę jej młodszej siostry. Zaczyna się tendencyjnie. Skrzywdzona dziewczyna, zaczyna życie z dala od swojego rodzinnego miasteczka. Wyprowadzka do Warszawy, zostanie prywatnym detektywem, pozwala Łucji wieść spokojne i uporządkowane życie. Aż do momentu w którym dowiaduje się o zaginięciu swojej młodszej siostry. Chce i musi podjąć się jej poszukiwań, chociaż powrót do domu rozdrapie jej rany. Autorka, mimo że dobrze czuje się w obyczajówkach, równie dobrze poradziła sobie z prowadzeniem poszukiwań. Ta warstwa na pewno nie kuleje, chociaż momentami została przykryta dramatycznymi przeżyciami bohaterki. Książkę czytało mi się sprawnie i szybko, akcja toczy się w optymalnym tempie, a odpowiedzi są tak dawkowane, że ciągle próbujemy się domyślić, jaka przeszłość dotknęła bohaterki. Zakończenia nie byłam w stanie przewidzieć, ale raczej był to celowe, bo autorka dawała raczej skąpe przesłanki co do finału tej sprawy. Może nie jest to rasowy kryminał, ale powieść podobała mi się. Nie brakuje tam emocji, chociaż to raczej załuga brutalnej  codzienności, niż napięcia i przymusu rozwiązania zagadki, ale nie sposób nie docenić tej ciekawej historii.