Zapisane w wodzie
Paula Hawkins

Pewnie zdziwi to niektórych, ale uważam, że ta książka była lepsza od "Dziewczyny z pociągu". W obu powieściach autorki możemy zaobserwować bardzo podobny styl i język, ale moim zdaniem w "Zapisane w wodzie" był on lepiej rozwinięty i bardziej wciągający. Podobało mi się to, że Paula Hawkins zdecydowała się napisać każdy rozdział z perspektywy innej osoby, mogliśmy dzięki temu lepiej poznać tę historię. Jednak wydaję mi się (możliwe, że to tylko moje odczucia), że bohaterowie powinni mieć trochę inne imiona. Nic do nich nie mam, ale kilka z nich było do siebie bardzo podobnych (szczególnie dla osoby nieangielskiego pochodzenia) i sprawiło to, że kilkakrotnie musiałam kartkować książkę, aby upewnić się kim była dana postać. Duży plus za zakończenie. Jest ono podwójne i tylko tyle powiem w tym temacie. Może znowu trochę przewidywalne, ale zdecydowanie dużo lepsze niż w "Dziewczynie z pociągu". Miałam mieszane odczucia co do narracji prowadzonej z perspektywy Leny - nastolatki. Momentami byłam pewna, że już dawno nie czytała książki, w której autor bądź autorka tak dobrze naśladowali styl mówienie młodzieży. Był bardzo naturalny. Ale po jakimś czasie nadchodziły fragmenty, w których wydawało mi się, że autorka trochę przesadziła. Pomimo to, ta narracja jest niewątpliwą zaletą. Zauważyłam, że wielu pisarzy ma z tym problem, żeby w wiarygodny sposób naśladować styl mówienia nastolatków. Ogólnie książka jest bardzo dobra, może nie rewelacyjna i zawiera trochę niedociągnięć, ale i tak całkiem nieźle się ją czyta. Nie wydaję mi się, żebym zapamiętała ją na dłuższy czas, ale pomimo tego, nie żałuję, że ją przeczytałam.