Żywiołowa, zmysłowo ekspresyjna proza Henry'ego Millera niekiedy ukrywa swoje głębokie tło intelektualne - erudycyjne wręcz oczytanie pisarza. W tej dziedzinie autor Zwrotników był właściwie samoukiem: lektury...czytaj dalej
W 1939 roku, po dziesięciu latach na obczyźnie, Henry Miller powrócił do Stanów Zjednoczonych wiedziony przemożnym instynktem: chciał zobaczyć ojczyznę taką, jaka jest w istocie - dotrzeć do korzeni amerykańskości...czytaj dalej
Wydana w 1936 w Paryżu, podobnie jak Zwrotnik Raka i Zwrotnik Koziorożca, Czarna wiosna należy do tego samego cyklu powieściowego, chronologicznie plasując się między tymi obiema książkami. W omówieniach i...czytaj dalej
Portret pewnego niezwykłego miejsca w Stanach Zjednoczonych i ludzi tam mieszkających. Pisarzy, którzy nic nie napisali, mistyków poszukujących prawdy w medytacji, dojrzałych dzieci i niewinnych dorosłych,...czytaj dalej
Kiedy zdaję sobie sprawę, że ona odeszła, może na zawsze, otwiera się pode mną głęboka otchłań i czuję, że spadam, spadam i spadam w bezdenną mroczną przestrzeń. I to jest gorsze od łez, głębsze od żalu, bólu i smutku; to otchłań, w którą wrzucono Szatana. Nie można stamtąd wspiąc się z powrotem, nie ma tam promienia światła, dźwięku ludzkiego głosu ani dotyku ludzkiej ręki.
Nie wiesz, jak smaczna jest zbrukana kobieta, jak rozkwita dzięki zmianie spermy! Myślisz, że wystarczy serce przepełnione miłością... Może tak i jest, w przypadku odpowiedniej kobiety, ale ty już nie masz serca... jesteś tylko wielkim, pustym pęcherzem. Ostrzysz sobie kły i doskonalisz skowyt. Pętasz się u jej stóp jak pies łańcuchowy, postukując gdzie popadnie. Ona nie uważała cię za psa... brała cię za poetę. Powiedziała, że kiedyś byłeś poetą. A czym jesteś teraz?
Więcej