Stanisław Barańczak

Stanisław Barańczak - biografia, życie i twórczość

Stanisław Barańczak przyszedł na świat 13 listopada 1946 r. Jego siostrą jest pisarka, autorka książek dla młodzieży, Małgorzata Musierowicz. Ukończył I Liceum Ogólnokształcące w Poznaniu. Następnie rozpoczął studia na UAM w zakresie filologii polskiej, zakończone uzyskaniem tytułu magisterskiego. Został na uczelni jako pracownik naukowy. Jako poeta debiutował w 1965 r. w "Odrze". W latach 1967-71 należał do redakcji "Nurtu". W latach 1967-69 był członkiem PZPR. W 1973 r. obronił doktorat na temat twórczości Mirona Białoszewskiego. Cztery lata później został z powodów politycznych (działalność w KOR) usunięty z uczelni.

Stanisław Barańczak - działalność opozycyjna

Był sygnatariuszem Listu 59 w r. 1975 oraz jednym z założycielu Komitetu Obrony Robotników. Należał też do zespołu redakcyjnego Zapisu. W 1977 r. dostał w sfingowanym procesie wyrok roku więzienia w zawieszeniu za rzekome przekupstwo. Był uczestnikiem głodówki w kościele św. Marcina w Warszawie (był to apel o uwolnienie ofiar wypadków czerwcowych i ich obrońców). Prowadził wykłady na Uniwersytecie Latającym w Poznaniu i Krakowie, w 1978 r. współorganizował Towarzystwo Kursów Naukowych.

Czytaj również: Stanisław Barańczak - cytaty

W 1980 r. działał w wielkopolskiej „Solidarności" i udało mu się wrócić na uczelnię. Wkrótce jednak skorzystał z możliwości pracy w USA. Od 1981 r. wykładał na uniwersytecie w Harvardzie.

Stanisław Barańczak od 1983 r. należał do redakcji "Zeszytów Literackich" i Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. W ostatnich latach zmagał się z chorobą Parkinsona. 

Swe doświadczenia z pracy tłumacza opisał w książce Ocalone w tłumaczeniu. Za tom wierszy Chirurgiczna precyzja Stanisław Barańczak otrzymał Nagrodę Literacką Nike w 1999 roku. Był twórcą dowcipnym, autorem licznych zbiorów i antologii. Ceniono go za znakomite tłumaczenia Williama Szekspira. 

 Kalina Beluch

Stanisław Barańczak - bibliografia

1968 Korekta twarzy
1970 Jednym tchem
1971 Nieufni i zadufani
1972 Dziennik poranny. Wiersze 1967-1971
1973 Ironia i harmonia. Szkice o najnowszej literaturze polskiej
1974 Język poetycki Mirona Białoszewskiego
1977 Ja wiem, że to niesłuszne. Wiersze z lat 1975-1976
1978 Sztuczne oddychanie
1979 Etyka i poetyka. Szkice
1980 Knebel i słowo. O literaturze krajowej w latach siedemdziesiątych
1980 Tryptyk z betonu, zmęczenia i śniegu
1981 Wiersze prawie zebrane
1981 Książki najgorsze
1981 Dziennik poranny. Poezje 1967-1981
1981 Bo tylko ten świat bólu...
1983 Czytelnik ubezwłasnowolniony. Perswazje w masowej kulturze literackiej PRL
1984 Uciekinier z Utopii. O poezji Zbigniewa Herberta
1986 Atlantyda i inne wiersze z lat 1981- 1985
1988 Przed i po. Szkice o poezji krajowej z przełomu lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych
1988 Widokówka z tego świata i inne rymy z lat 1986-1988
1990 Tablica z Macondo, albo osiemnaście prób wytłumaczenia sobie i innym po co i dlaczego się pisze
1991 Biografioły
1991 159 wierszy. 1968-1988
1994 Podróż zimowa
1995 Pegaz zdębiał
1996 Poezja i duch. Uogólnienia. Wybór esejów 1970-1995
1998 Chirurgiczna precyzja