Życie naprawdę jest takie, jak mówisz. Nie przesadzasz. Nigdy nic nie wychodzi tak, jak się chce. A na końcu zawsze czeka rozczarowanie.
Byliśmy młodzi, ale dość mądrzy, by wiedzieć, że taka piękna i łaknąca miłości kobieta jak mama nie może długo być wdową.
Miłość przychodzi nieproszona. Nie ma na nią rady – strzały amora bywają źle wymierzone.
Z czasem, jakże to było żałosne, zapomnieli, że istnieje jakiś inny świat poza tym, w którym byliśmy zamknięci.
Kiedy człowiek dorasta i ma miliony dorosłych zajęć, zapomina o tym, jaki długi może być dzień dla dziecka.
Wydawało się to zupełnie nieprawdopodobne, ale poddasze naprawdę mogło się stać pięknym ogrodem.
Kiedy byłam małą dziewczynką, naiwnie wierzyłam, że całe moje życie będzie jak długi , cudowny letni dzień.
Później zaczęłam moje nowe życie. Sama. Ostatnia na imprezie. Tym razem pożegnalnej. Okazuje się, że Xav i Harry mieli rację. Naprawdę jestem silniejsza, niż sądziłam. I lubię siebie taką.
Gdybym siebie nie znała, pomyślałabym, że to obraz szczęśliwej i zadowolonej z życia kobiety. Możliwe, że wreszcie staję się szczęśliwą i zadowoloną z życia kobietą.
Książka: Splątana opowieść
Tagi: historia, Ja, o mnie, ludzie