Eragon - młody, wiejski chłopak znajduje niebieski kamień i przynosi go do domu. Ale zanim udaje mu się sprzedać go handlarzowi, z kamienia wykluwa się szafirowy smok, Saphira. Smoka próbuje ukraść zły Urgals, który brutalnie morduje wuja Eragona. Chłopcu i smoczycy w ostatniej chwili udaje się uciec. Od tej chwili Eragon poprzysięga zemstę mordercy wuja i wyrusza na wyprawę, by uratować świat i stać się ostatnim legendarnym Jeźdźcem Smoków.
Poczekajcie, to nie wszystko.
Eragon jest związany z Saphirą magiczną mocą, psychiczną więzią, która wzmacnia ich wzajemną siłę, lecz jest trochę... nieprzewidywalna. Król krainy, w której rozgrywa się akcja - Alagaesii - jest także Jeźdźcem, zaprzedał się jednak ciemnej mocy...
Informacje dodatkowe o Eragon:
Wydawnictwo: Mag
Data wydania: 2019-10-16
Kategoria: Fantasy/SF
ISBN:
Liczba stron: 496
Tytuł oryginału: Eragon
Język oryginału: angielski
Tłumaczenie: Paulina Braiter-Ziemkiewicz
POLECANA RECENZJA
ERAGON
Zaczynając myśleć o tej książce, chyba najbardziej początkowo skupiałam się na pytaniu: co tak naprawdę potrzebne jest do sukcesu powieści? W tym przypadku? Oczywiście niesamowita historia. I stwierdzenie to nie dotyczy jedynie treści „Eragona”. Dotyczy także samego faktu i sposobu, w jaki ona zaistniała. Kolejnym pytaniem było to, co jest bardziej z tych dwóch rzeczy fascynujące dla ludzi, którzy promują powieść fantasy Christophera Paoliniego. Nie da się ukryć, iż fakt, że to piętnastolatek stworzył takie dzieło oraz to, że jego rodzice włożyli wiele wysiłku w początkowych faz...
więcej
Kup książkę Eragon
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
REKLAMA
Zobacz także
Eragon - opinie o książce
Eragon był jeszcze chłopcem gdy pozostał w świecie sam, sam ze swoim smokiem. Rodziców nie znał, wuja, który go wychowywał zabiły potężne stwory dom został zniszczony. Zemsta. To mu pozostało. Wyrusza by pomścić wuja. Ścigany przez imperium i urgali podąża od celu do celu. Niestety nigdzie nie jest bezpieczny.
Napisana przez 17 - latka powieść, rozgrywająca się w magicznym świecie.
Książka opiera się na znanym czytelnikom archetypie dorastania młodzieńca, jego dojrzewania , poszukiwania nauczyciela i spełnieniu misji. Napisana bardzo płynnie, ciekawie i nie pozwoli Ci się od niej oderwać
Barwna opowieśc o chłopcu imieniem Eragon, żyjącego w wiosce Carvahall w dolinie Palancar.
Gdy pewnego dnia podczas polowania odnajduje w lesie dziwny kamień o żyłkowatych wgłębieniach, rozpoczyna się jego przygoda. Pewnej nocy okazuje się, że to o czym myślał, że jest jakimś szlachetnym minerałem było w rzeczywistości jajem smoka. Gdy zwierzę wykluło się chłopak miał pełne ręce roboty. Dzięki Bromowi- wioskowemu bajarzowi dowiaduje się więcej o tych magicznych stworzeniach i Smoczych Jeżdżcach. To również jemu zawdzięcza szczęśliwą ucieczkę przed nasłanymi przez króla Garbatoriksa- Ra' zacami. Tak postanawiają podązyc ich śladem, by zemścic się za zamordowanie wuja Eragona- Garrowa.
Kiążka sama w sobie ma dosyc prostą budowę i niezbyt skomplikowany język, co z pewnością świadczyc może o wielkiej uniwersalności i wyjaśnia tak wielką poczytnośc, nie tylko wśród młodzieży. Widac dobrze przemyślaną fabułę i wątki poszczególnych postaci. Mimo, że jest to debiut zaledwie 15 letniego młodzieńca, wciąga nas i zasysa w wir wydarzeń. Jedyną obiekcję można miec do zbyt oczywistej analogii dzieła, względem ,,Władcy Pierścieni"- Tolkiena.Znajdziemy tam bowiem elfy, krasnoludy, urgale, starożytne języki i runiczne pismo.
Eragon ma niewątpliwie wele wartości jako literatura sama w sobie. Jednak mocno utyka pod względem pomysłowości autora.
,,Prawdziwa odwaga polega na tym, by żyć i cierpieć za to, w co wierzysz.''
Mam duży podziw dla autora powieści. Widać, że napisana jest przez mało doświadczonego pisarza, dlatego przymknęłam oko na kilka niedociągnięć. Mimo wszystko "Eragon" to powieść pełna emocji, przygód i fantastycznych postaci. Christopher Paolini przedstawił w Eragonie wspaniały świat, pełen różnorodnych wydarzeń i bohaterów. Niektóre wydarzenia były zbyt łatwe do przewidzenia, ale mimo wszystko książka jest bardzo ciekawa i udana, jak na tak młodego pisarza. Polecam każdemu, kto lubi czytać fantastykę, a tym bardziej temu, kto uwielbia smoki.
książka napisana prostym językiem bardzo przyjemna i lekka jak cała seria, chociaż w późniejszych częściach już można dostrzec inny styl pisania, ale również lekki i przyjemny
O książce dowiedziałam się za sprawą filmu i chociaż nie był on jej wierną kopią (wręcz przeciwnie pewne rzeczy reżyser wziął dosłownie z kosmosu) będę miała do niego sentyment.
Co do samej powieści.. zawiera wszystko to, co kocham w takich książkach.. przyjaźń, której nie jest w stanie nic pokonać, wierność sobie i własnym przekonaniom, a także walka w słusznej sprawie nierzadko okrojona krwią, łzami i śmiercią.
Zdecydowanie polecam tym, którym nie przeszkadza, że jest to kolejna powieść o Elfach i wszechogarniającej magii.
Świetna, wciągająca książka :) Nie mogłam się od niej oderwać, Smok Saphira, elfy i jeden mały chłopiec imieniem Eragon, a wokół tyle czekających na nich niebezpieczeństw.
Christopher Paolini amerykański pisarz włoskiego pochodzenia, o którym swego czasu było bardzo głośno w czytelniczym świecie. Wychowywał się w stanie Montana, gdzie za sprawą kursów korespondencyjnych, w wieku 15 lat ukończył szkołę średnią. Właśnie wtedy rozpoczął on pracę nad swoją debiutancką książką, która stała się pierwszą częścią cyklu zatytułowanego Dziedzictwo. Książka szybko wspięła się na szczyty tak prestiżowych list jak bestsellery New York Timesa, zdobyła szereg wiernych czytelników, a samego Paoliniego okrzyknięto cudownym dzieckiem. Niedługo później zaczęły się pojawiać zdecydowanie bardziej krytyczne głosy. Serii zarzucono komercyjność, przewidywalność i płytkość, a ogromny sukces tłumaczono umiejętnościom marketingowym rodziców młodego pisarza, będącymi właścicielami wydawnictwa, w którym książka została wydana. Jak jest więc naprawdę z tym „Eragonem”? Czy warto poświęcić czas na jego lekturę czy też jest to kolejny, mało wartościowy, napompowany do granic możliwości „bestseller”? Akcja książki rozgrywa się w krainie Alagaësii, a jej głównym bohaterem jest młody chłopiec o imieniu Eragon. Początkowo nic nie zapowiada, że może on stać się kimś wyjątkowym. Wszystko zmienia się w chwili, gdy przypadkowo trafia na tajemniczy, niebieski kamień. Początkowo liczy na to, że znalezisko uda mu się sprzedać i w ten sposób wspomóc finansowo wychowującego go wuja. Niestety nigdzie nie udaje się znaleźć godnego nabywcy. Eragon zatrzymije więc kamień i już niedługo później przekonuje się, że znalazł się w posiadaniu czegoś o wiele bardziej niezwykłego, niż początkowo zakładał. Kamień okazuje się bowiem być jajem, z którego wykluwa się mała smoczyca, którą chłopiec obdarza imieniem Saphira. To jednak dopiero początek jego niezwykłej przygody. Już wkrótce zmuszony jest opuścić swoje rodzinne strony jako jeden ze Smoczych Jeźdźców. Jak potoczą się jego losy dowiecie się z lektury „Eragona” jak i kolejnych części serii. Nie ulega wątpliwości, że książka należy do tych, które już od pierwszych stron wzbudzają zainteresowanie modego czytelnika. Prosty język sprawia, że bardzo łatwo przeniknąć do świata, wykreowanego przez młodego pisarza. Mamy tutaj tajemnice, niebezpieczeństwa, sympatycznego bohatera, któremu z przyjemnością będziemy kibicować, niezwykłą przyjaźń pomiędzy zwykłym chłopcem i potężnym smokiem – jednym słowem wszystko, co potrzeba, by z chęcią poświęcić się lekturze. Z drugiej jednak strony zarzuty stawiane serii z całą pewnością są w dużej mierze zasadne. Czytelnik, który, podobnie jak młody pisarz, przeczytał już kilka książek z tego gatunku, szybko dostrzeże szereg podobieństw do innych powieści. Większość niezwykłych postaci jest wierną kopią stworzeń wykreowanych przez innych, bardziej doświadczonych pisarzy. Również postać głównego bohatera raczej nie wprawi w zdumienie. Niepozorny, ubogi chłopiec, który z dnia na dzień staje się kimś absolutnie wyjątkowym – podobnych bohaterów w czytelniczym świecie pojawiało się i nadal pojawia naprawdę wiele. Jeżeli więc poszukujemy książki, która ma dostarczyć nam wielu zaskoczeń, „Eragon“ nie będzie zbyt dobrym wyborem. Z drugiej jednak strony Paoliniemu nie można odmówić talentu i wyobraźni. Nawet jeśli jego powieść garściami korzysta z innych, znakomitych pozycji, udało mu się stworzyć zajmującą i zgrabnie skonstruowaną całość, która z całą pewnością może podobać się młodym czytelnikom. To pozycja która nie wymaga szczególnie dużego wysiłku intelektualnego, za to wywołuje wiele emocji i dostarcza sporej dawki dobrej rozrywki i choćby z tego powodu warto zwrócić na nią uwagę. I choć „Eragon” nie ma najmniejszych szans, by zostać okrzyknięty arcydziełem, to całkiem dobry pomysł na prezent dla młodego mola książkowego. Jestem przekonana, że wielu z nich z chęcią zatraci się w niezwykłym świecie młodego, Smoczego Jeźdźca. Zachęcam.
Jak dla mnie podstawa fantasy - świat który naprawdę wciąga. Plusem jest to że ksiązka ciągle trzyma w napięciu, i pragniesz coraz szybciej czytać aby wiedzieć co stanie się dalej. Bardzo podoba mi się słowniczek z tłu książki odnośnie pojawiających się języków - fajna sprawa :) Gorąco polecam
Uwielbiam powieści fantasy i sięgam po nie zawsze w wolnych chwilach. Niedawno natknąłem się na powieść napisaną przez piętnastoletniego pisarza, Christophera Paolini. Powieść wciąga już od pierwszych stron, w których przedstawiono, zastawioną pułapkę na elfy. I chociaż książka została wydana osiem lat temu, to dopiero teraz miałem przyjemność zapoznania się z książką. A teraz zapraszam Was do krótkiej recenzji tej książki.
Eragon to chłopiec, który pomaga w gospodarstwie swojej przybranej rodzinie. Chłopiec uwielbia wspinać się po górach. Gdy pewnego razu podczas krótkiego wypadu do gór znajduje kryształ. Nie potrafiąc ocenić wartości kamienia, zabiera go do miasta, by wymienić go na żywność. Pewien sprzedawca w Carvahall lubi robić ludziom na złość i jest przesądny i nie sprzedaje Eragonowi towaru, bo chce mu zapłacić kamień z Kośca, z którego nikt "nie wraca". Na szczęście pomaga mu kowal i wszyscy rozchodzą się. Gdy do wioski przyjeżdżają handlarze, Eragon udaje się do jubilera, by wycenił klejnot. Jakie jest zdziwienie chłopca i handlarza, gdy okazuje się, że kryształ jest w środku pusty! Zszokowany chłopiec udaje się do karczmy i wysłuchuje opowiadania barda. Pewnej nocy budzi go hałas. Poszukując źródła hałasu, zauważa, że kryształ porusza. Nagle, wykluwa się z niego... smok! Eragon zaczyna ją wychowywać i... więcej nie powiem:)
,,
Uwielbiam powieści fantasy i sięgam po nie zawsze w wolnych chwilach. Niedawno natknąłem się na powieść napisaną przez piętnastoletniego pisarza, Christophera Paolini. Powieść wciąga już od pierwszych stron, w których przedstawiono, zastawioną pułapkę na elfy. I chociaż książka została wydana osiem lat temu, to dopiero teraz miałem przyjemność zapoznania się z książką. A teraz zapraszam Was do krótkiej recenzji tej książki.
Eragon to chłopiec, który pomaga w gospodarstwie swojej przybranej rodzinie. Chłopiec uwielbia wspinać się po górach. Gdy pewnego razu podczas krótkiego wypadu do gór znajduje kryształ. Nie potrafiąc ocenić wartości kamienia, zabiera go do miasta, by wymienić go na żywność. Pewien sprzedawca w Carvahall lubi robić ludziom na złość i jest przesądny i nie sprzedaje Eragonowi towaru, bo chce mu zapłacić kamień z Kośca, z którego nikt "nie wraca". Na szczęście pomaga mu kowal i wszyscy rozchodzą się. Gdy do wioski przyjeżdżają handlarze, Eragon udaje się do jubilera, by wycenił klejnot. Jakie jest zdziwienie chłopca i handlarza, gdy okazuje się, że kryształ jest w środku pusty! Zszokowany chłopiec udaje się do karczmy i wysłuchuje opowiadania barda. Pewnej nocy budzi go hałas. Poszukując źródła hałasu, zauważa, że kryształ porusza. Nagle, wykluwa się z niego... smok! Eragon zaczyna ją wychowywać i... więcej nie powiem:)
Język powieści jest lekki i prosty, przez co bardzo szybko się czyta. Czcionka jest niezbyt duża, a tekst jest napisany prawie na całą szerokość kartki, a mimo to bardzo szybko pochłonąłem powieść.
Fabuła jest tajemnicza i zawiła. Gdy jakąś osobę podejrzewaliśmy, że jest wrogiem tak naprawdę był przyjacielem i na odwrót. Często mi się zdawało, że już nic się ciekawego nie zdarzy, a tu autor "wyskakuje" ze zwrotem akcji. Przez takie zwroty, dalej nie mogę spać, a Eragon i jego smok śnią mi się po nocach, wykonując coraz nowe misje dla Vardenów.
Podsumowując. Powieść Christophera Paolini to świetna powieść fantastyczna, którą bardzo szybko się czyta. Mimo bardzo młodego wieku napisał powieść, którą bardzo szybko się czyta i teraz nie dziwię się, że pisarza nazwano Aleksandrem Wielkim literatury. Gorąco polecam!
Po Sapkowskim i Grze o Tron, bardzo miło jest przeczytać fantasy, w którym bohaterowie nie są cynicznymi, przeżartymi nędzą życia draniami. Okazuje się, że można napisać świetną książkę bez scen gwałtów co drugą stronę i bluzgów na każdej. Mam nadzieję, że istnieje na świecie więcej takich 15-latków jak Paolini. Już szukam drugiego tomu.
Książka nie jest zła, ma bardzo ciekawy system magiczny, sympatycznych bohaterów i... smoka! Bardzo podoba mi się relacja Eragona z Saphirą i w ogóle cała kreacja charakteru Saphiry. Świat jest różnorodny i interesujący. Jedyne zastrzeżenia, jakie mam to o dziwo to, że czasami autor używa dość dziwnie przestarzałej mowy - nie wygląda to w danej sytuacji naturalnie. Jednak, gdybym nie wiedziała, że autor napisał tę książkę w tak młodym wieku, na pewno bym się nie domyśliła. Książka ma pewne niedociągnięcia, ale wielu starszych autorów, których dzieła czytałam, nie radziło sobie nawet tak dobrze, dlatego czuję szacunek dla Paoliniego.
Christopher Paolini - Eragon (tom I DZIEDZICTWO)
“Eragon” to pierwszy tom rozpoczynający cykl pt. „Dziedzictwo”, autorstwa Christophera Paoliniego.
Paolini zaczął pisać mając zaledwie 15 lat. Nazywany „Geniuszem nowego pokolenia” oraz „Następcą Tolkiena”, nigdy nie uczęszczał do szkoły, a lekcje pobierał od rodziców, dzięki którym zawdzięcza fakt, że książka w ogóle została opublikowana. To właśnie rodzice pisarza, jako pierwsi wydali „Eragona”, w prywatnym wydawnictwie i to oni zorganizowali mu kampanię reklamową.
Paolini zamiast chodzić na lekcje do szkoły, jak każdy przeciętny nastolatek, jeździł po całej Ameryce, wraz z rodzicami promując swoją książkę. Odwiedzał szkoły, księgarnie i wszystkie miejsca, gdzie zbiera się po lekcjach młodzież, a wszystko po to, by zachęcić młodych ludzi do przeczytania, a przede wszystkim do kupienia „Eragona”.
„Eragon” z dnia na dzień robił coraz większą furorę, przyciągał młodzież, aż „wskoczył” na czwarte miejsce na liście bestsellerów.
Może teraz o samej książce. Eragon to piętnastoletni chłopiec, który wychowuje się na farmie przy małej wiosce Carvahall u wuja Garrowa i u starszego kuzyna Rorana, ponieważ jego matka zostawiła go bez wyjaśnienia, jeszcze jak był mały. Pewnego dnia poluje w puszczy, zwanej Kośćcem na jelenie. Nagle ogromny huk płoszy zwierzynę, a na polanę spada błękitny kamień. Chłopiec zabiera go do wioski z nadzieją, że będzie mógł go sprzedać, a za pieniądze kupić mięso od rzeźnika dla rodziny. Jednakże nikt nie chce kupić od niego ów kamienia i Eragon wraca z niczym do domu.
Dni mijają i kiedy Eragon traci nadzieje, że będzie mógł sprzedać kamień, dzieje się coś dziwnego. „To” co myślał, że jest kamieniem, okazało się jajem i to nie byle jakim jajem, ale jajem smoka. Na świat przychodzi błękitnołuski smok, niewiele większy od ręki chłopca. Eragon nie wiedząc czy krzyczeć czy zachować spokój, przyglądał się stworzeniu. I gdy nabiera pewności, że smok to na razie tylko małe i niegroźne pisklę, postanawia go nakarmić.
Gdy chciał je pogłaskać, nagły prąd sparaliżował jego ciało, a ręka zapiekła niemiłosiernie. Na dłoni po dotknięciu smoka pozostała srebrna blizna, nieokreślonego kształtu. Po otrząśnięciu się z bólu i szoku, nakarmia zwierzę. Po jakimś czasie odkrywa, że może je już bez strachu dotykać i nie dzieje się mu nic złego. Postanawia zatrzymać smoka, w tajemnicy przed wujem i kuzynem.
Buduje mu gniazdo na drzewie i codziennie odwiedzając, przynosząc kawałki mięsa. Smok rośnie w szybkim tempie i kiedy sięga chłopcu do pasa, Eragon odkrywa iż często wyczuwa uczucia i myśli z nim. Chłopak odkrywa pewnego dnia iż może rozmawiać ze stworzeniem w myślach. Postanawia je nazwać, ale nie ma pojęcia jakie imię powinien wybrać. Przypomina sobie wtedy, o Bromie miejscowym bajarzu, który często opowiadał różne historie o smokach i smoczych jeźdźcach.
Smoczym jeźdźcom był zazwyczaj elf, chociaż zdarzali się i tacy jeźdźcy wśród ludzi. Jeźdźcy latali na smokach z którymi łączyła ich więź psychiczna, walczyli o dobro i sprawiedliwość. Pewnego czasu tron w Alagaesii, państwie w którym toczy się historia, przejmuje były smoczy jeźdźca Galabatorix , który zabija wszystkich smoczych jeźdźców wraz z ich smokami.
Eragon do chwili kiedy z jaja nie wykluł się jego smok, nie wierzył w opowieści bajarza. Postanawia ostrożnie wypytać Broma o historie smoków, smoczych jeźdźców, a przede wszystkim wybrać odpowiednie, smocze imię.
Kiedy wraca od mężczyzny, wymienia zwierzęciu wszystkie zapamiętane imiona smoków, lecz żadne z nich nie odpowiadają stworzeniu. Chłopak odkrywa, że jego smok, to smoczyca i nazywa ją „Saphira”.
Pewnego dnia gdy Saphira przewyższa go już znacznie wzrostem, wyruszają razem zapolować do lasu. Po drodze dostrzegają dwóch obcych - zakapturzonych w ciemne płaszcze tak, że nie widać ich twarzy. Tajemniczy nieznajomi, wypytują o Eragona w Carvahall. Chłopak wraz z smoczycą uciekają do Kośćca. Eragon po spędzonym dniu w ukryciu, zaczyna martwić się i chce wrócić do wuja, który został sam, ponieważ jego kuzyn Roran wyruszył tego samego dnia do młyna, by zarobić na ślub z córką rzeźnika. Młodzieniec po raz pierwszy dosiada Saphiry i leci na farmę. Podczas lotu, obdziera sobie do krwi nogi od zewnętrznej strony ud, ale nie robił odpoczynku ponieważ ma przeczucie, że coś złego stało się z Garrowem. Gdy po pełnym bólu i wysiłku lotu docierają na miejsce, okazuje się, że z gospodarstwa zostały zgliszcza, a wuj leży przygnieciony przez drewnianą bele w opłakanym stanie.
Wraz z Saphirą uwalniają ze zgliszczy nieprzytomnego mężczyznę i smoczyca zabiera ich oboje do miasteczka. Nie ulatuje jednakże daleko, ponieważ na tak młodą i jeszcze małą smoczycę nie jest w stanie unieść tak wielkiego balastu. Chłopak postanawia donieść wuja do miasteczka na własnych plecach. Bardzo cierpi, ponieważ obdarte ze skór nogi odmawiają mu posłuszeństwa i wie, że jeśli nie dotrze na czas, będzie już za późno.
Kiedy widzi spieszącą ku nim gromadę pobratymców, odzyskuje spokój, by chwile później zemdleć.
Budzi się w jednym z pokoi gościnnych bogatego wuja, kowala. Ma opatrzone nogi, jednakże z jego wujem jest bardzo źle. Po dniu pełnym nadziei i wysiłku włożonym w uzdrowienie, Garrowa, wuj który go wychował i który był dla Eragona jak ojciec, umiera. Chłopak postanawia wyruszyć w pościg za bestiami, które dopuściły się tego czynu i pomścić wuja. Gdy zbiera potrzebne mu rzeczy i prowiant, natyka się na mężczyznę o imieniu Brom. Ten odkrywa, zamiary chłopaka i zamierza wyruszyć wraz z nic by mu pomóc i nauczyć go niezbędnego fechtunku.
Lubię książki, które pozwalają mi wszystko sobie wyobrazić. Dzięki dokładnym opisom, taką właśnie pozycją jest Eragon. Świat przedstawiony jest opisany świetnie - bardzo przypadły mi do gustu przenośnie używane przez Paoliniego. Jego język, zwłaszcza przy opisach, jest naprawdę bardzo bogaty.
Na tle innych bohaterów to Eragon jest najlepiej wykreowaną postacią, co nie oznacza jednak, że resztę autor miesza z tłem. Smoczyca chłopca - Saphira, Brom, Murtagh... Wszyscy oni są równie ciekawymi i niezwykle sugestywnymi postaciami.
Jednym z moich ulubionych pomysłów, które Paolini wprowadził do tej książki to więź Jeźdzca z jego smokiem. Ich myślowe rozmowy, zlewanie się w jeden umysł, uczucia, którymi się darzyli - z takim przedstawieniem smoków nie spotkałam się jeszcze nigdy. Za to duży plus dla autora.
Podoba mi się również pomysł stworzenia mapy całego kraju, dzięki czemu mogłam na bieżąco śledzić aktualne położenie bohaterów. Z przyjemnością obserwowałam ich wędrówki między miastami i oglądałam miejsca opisane w książce na mapie.
Wzruszająca, zabawna i wciągająca książka, nie tylko dla młodzieży i miłośników literatury fantasy. Napisana prostym, łatwym i przyjaznym dla czytaczy języku. Bardzo serdecznie polecam, nie tylko dlatego, że jest to moja ulubiona książka, ale dlatego, że każdy z Was może wcielić się w postać bohatera książki, przeżywać razem z nim smutki, radości i niezliczone przygody.
Magia, braterstwo, oddanie...Na tym polega niezwykła więź Jeźdźca ze smokiem. Eragon to świetna powieść, napisana w nastoletnich czasach Christophera Paoliniego. Lektura wciąga jak martwe bagna, postacie są niezwykle wyraziste, a wydarzenia potrafią wycisnąć łzę śmiechu bądź smutku. No i przede wszystkim - ten niepowtarzalny klimat!
POLECAM!
Eragon
Autor: Christopher Paolini
tłumaczenie: Paulina Braiter
tytuł oryginału: Eragon
seria/cykl wydawniczy: Dziedzictwo tom 1
wydawnictwo: MAG
data wydania: 2004 (data przybliżona)
Napisana przez 17 - latka powieść, rozgrywająca się w magicznym świecie.Książka opiera się na znanym starszej generacji czytelników archetypie dorastania młodzieńca, jego dojrzewania , poszukiwania nauczyciela i spełnieniu misji. Eragon - bohater Paoliniego , młody wiejski chłopak znajduje niebieski kamień i przynosi go do domu. Ale zanim udaje mu się sprzedać go handlarzowi, z ,,kamienia" wykluwa się szafirowy smok, Saphira. Smoka próbuje ukraść zły Urgals, który brutalnie morduje wuja Eragona. Chłopcu i smoczycy w ostatniej chwili udaje się uciec. Od tej chwili Eragon poprzysięga zemstę mordercy wuja i wyrusza na wyprawę by uratować świat i stać się ostatnim legendarnym Jeźdźcem Smoków.Poczekajcie, to nie wszystko.Eragon jest związany z Saphirą magiczną mocą, psychiczną więzią , która wzmacnia ich wzajemną siłę lecz jest trochę...nieprzewidywalna. Król krainy, w której rozgrywa się akcja - Alagaesii - jest także Jeźdźcem, zaprzedał się jednak ciemnej mocy...W książce znajdujemy wszystko co niezbędne dla nowej generacji fantasy; wspaniałe walki , historyczne bronie, tajemniczy spisek i ... kobieta elf, która pojawia się w snach Eragona.Wielkie dzieła fantasy sięgają wysoko. Tolkien, popularny Harry Potter i Matrix otworzyły drogę do innego świata, do wizji opartej o Wagnerowski obraz heroizmu i przeznaczenia. Wielkie nowoczesne dzieła fantasy korzystają z mitów, są pełne czarnoksiężników i smoków, dzięki którym oswajają czytelnikowi ,,nieznane". Nowoczesna zaś klasyka, książki Jorge'a Luisa Borges, Neila Gaimana czy Terry Pratchetta lub choćby Stevena Eriksona kształtują nowy obraz świata , intrygujący i niezapomniany. Paolini zarówno korzysta z najlepszych wzorów wielkiej tradycyjnej fantasy ukształtowanej przez mistrza Tolkiena ale jednocześnie kształtuje nowy obraz, nową całkowicie wizję, nową jakość. Chłopak ma dopiero 21 lat. Ma prawdziwy talent; jest dobry i będzie jeszcze lepszy. Nawiasem mówiąc, wielu pisarzy ,,zabiłoby" aby móc napisać 500-stronicowy bestseller w wieku 17 lat.
Nawet polubiłam tą książkę, nie jest jakoś szczególnie fascynująca i wciągająca, ale warto ją przeczytać !
Kiedyś obejrzałam film, który można powiedzieć, że mnie zaciekawił. Podobała mi sie jego fabuła i bohaterowie. Po jakimś czasie sięgnęłam po książkę, bo niby czemu mam nie spróbować zagłębić się w jej świat, za pomocą liter? Książka może nie jest genialna, ale zważywszy na wiek autora, kiedy ją pisał można zacząć go podziwiać.
,, Eragon '' przeznaczony jest szczególnie dla miłośników fantastyki, ale również mogą ją przeczytać osoby, które się nie zbyt interesują światem magii!
Film
Inne książki autora
Dziedzictwo: Tom 1
0
Do niedawna Eragon, Smoczy jeździec, był biednym synem farmera, a jego smoczyca Saphira jedynie błękitnym kamieniem w lesie. Długie miesiące treningów...
Najstarszy
Zobacz wszystkie książki tego autora
0
Eragon – bohater trylogii Dziedzictwo, młody wiejski chłopak znajduje niebieski kamień i przynosi go do domu. Ale zanim udaje mu się sprzedać go...
