Śmiertelna terapia
Louise Voss, Mark Edwards

Rewelacyjna, trzymająca w napięciu powieść, w której przeszłość miesza się z teraźniejszością. Zagadka i tajemnica sprzed lat i jej rozwiązanie i jego wpływ na życie bohaterów - oto w pigułce elementy, zawarte w powieści. Polecam!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Na początku byłam bardzo sceptyczna... kupiłam książkę na mocnej przecenie w księgarni. Nie zawsze po przeczytaniu opisu ufam temu, co może być w środku. Tym bardziej, że czytając opis miałam wrażenie jakby powiało lekkim romansem, czego nie jestem fanką. Preferuję żądzę mordu, ocean krwi i tak dalej... ;) Nie do końca też byłam przekonana, co do połączenia dwóch autorów. Zdarzało mi się kiedyś przeczytać coś, co napisały chyba nawet 3 różne osoby, ale poziom sięgał niżej niż dno i wodorosty, ale do rzeczy... Książka zaczyna się "powrotem do przeszłości, czyli prologiem. Główna bohaterka Kate nie jest w dobrym stanie, po podaniu jej jakiegoś specyfiku, który testowano w ośrodku badawczym, a do tego "wybucha" pożar. Kate niespełna rozumu przez wiele lat próbuje sobie przypomnieć cokolwiek z tego czasu, ale jedyne co jej pozostało to strzępki wspomnień. Kobieta nie dość, że ma zszarganą psychikę przez zajścia z przeszłości to jeszcze musi uporać się z beznadziejnym mężem i opieką nad synem. Przeszłość szybko do niej wraca i pewnego dnia ma wrażenie jakby zobaczyła na ulicy ducha - mianowicie jakby zobaczyła swojego ukochanego z przeszłości, który rzekomo zginął w pożarze. Kate nie daje spokoju to co zaczyna się dziać wokół niej; wspomnienia i brak zrozumienia dawnej sytuacji. Jak się potem okazuje mężczyzna, którego zobaczyła to brat jej ukochanego z przeszłości. Początkowo mu nie ufa, ale z czasem zbliżają się mocno do siebie i razem próbują rozwikłać zagadkę z przeszłości. Wdają się w niebezpieczne relacje oraz sytuacje zagrażające ich życiu i zdrowiu. Poznają prawdę na temat pożaru oraz tego, co tak naprawdę działo się w ośrodku badawczym, a mianowicie, że był tam rozwijany wirus, który miał zniszczyć ludzkość. Moim zdaniem książka jak na dwóch autorów i tak niską cenę jest całkiem dobra. Ciekawa fabuła, choć może przedstawiona w trochę rozległy sposób. Bardzo ważne dla mnie było też budowane napięcie. Gdyby narysować mój puls, obawiam się, że byłyby to duże wahania :P

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

W trakcie czytania tej powieści okazało się jednak, że to (według mnie oczywiście) bardziej sensacja z wątkiem medycznym niż czysty thriller medyczny. Ale nie czuję się rozczarowana, raczej zaskoczona jednym wątkiem... Powieść zaczyna się od przypomnienia wydarzeń sprzed 16 lat - wielkiego pożaru Instytutu Badań nad Przeziębieniami w Salisbury. Wówczas Kate Carling oraz jej koleżanka z pokoju Sarah ocalały, jednak w pożarze zginął chłopak Kate - Stephena. Właściwa akcja zaczyna się w Anglii, do której przyleciała już Kate Maddox wraz z 6-letnim synem Jackiem, uciekając przez zazdrosnym i mściwym mężem. W planach ma ułożenie sobie życia na nowo. Jednak jak to w życiu bywa, los jest przewrotny. Przypadkiem na ulicy Kate widzi... Stephena! Zszokowana, ale i niezmiernie ciekawa śledzi mężczyznę. Okazuje się, że to jego brat bliźniak - Paul Wilson. Sprawa jest o tyle dziwna, iż Kate nie miała pojęcia o istnieniu bliźniaka swego chłopaka, a ten nigdy nie poznał Kate, nigdy o niej nie słyszał, ale przeczytał... w liście, który jego brat napisał kilka dni przed śmiercią i wysłał pocztą. Kate i Paul wspólnie próbują rozwiązać zagadkę, co Stephen miał na myśli i co tak naprawdę wydarzyło się 16 lat wcześniej w Instytucie Badań nad Przeziębieniami. Niestety, amnezja Kate i jej małoletni syn u boku utrudniają całą sprawę. A ona się komplikuje, gdy ich śladami podąża niejaki John Sampson, pozbawiony emocji, za to z żądzą w oczach na myśl o Kate. On nie ulega sentymentalnym pobudkom, nie ma też poczucia humoru, działa raczej instynktownie i logicznie, np. uznał, że miś mu się do czegoś przyda. Co on ma wspólnego z Kate? Co się naprawdę wydarzyło 16 lat wcześniej w Instytucie? Kto za tym wszystkim stoi? Kto pociąga za sznurki? Co to ma wspólnego z handlem żywym towarem? Na te pytania i wiele innych znajdziecie odpowiedzi w książce. Muszę przyznać, iż ta książka mnie zaskoczyła. Autorzy wykorzystali postać 6-letniego Jacka do nadania wydarzeniom dramaturgii, i to nie tylko przez przybycie z odsieczą jego ojca Vernona z USA, notabene kawała drania, by nie użyć dosadniejszych określeń. A zrobili to bardzo dobrze. Przy okazji wywoływali wiele skrajnych emocji u czytelnika od złości i wściekłości przez przerażenie po współczucie. Wykorzystanie dziecka w niecnych procederach zawsze budzi emocje, a w tej powieści emocje budzili głownie bohaterowie męscy, i to raczej te zdecydowanie negatywne. Vernon, Sampson, dr Gaunt - mieli nieźle pokręconą psychikę i swoją wizję świata. Szczególnie doktor w tym brylował. Był wirusologiem. Zachwycał się wirusami i im poświecił swe życie, podporządkował je im. Zresztą nie tylko swoje. Z kolei Kate, wirusolog z wykształcenia i z zamiłowania, miała do nich trochę inny stosunek - podziwiała je i fascynowała się nimi, ale i z nimi walczyła, prowadziła swoją własną, osobistą krucjatę. I taką właśnie krucjatę zaczyna prowadzić Kate w Anglii, by się dowiedzieć, co stało się z nią i jej chłopakiem oraz przyjaciółką. Prawda okazuje się niezwykle brutalna i może trochę abstrakcyjna, ale nie niemożliwa na dzisiejsze czasy (a może się mylę i ta prawda istnieje w naszym szalonym świecie). Autorzy stopniowo budowali napięcie. Z każdym rozdziałem i przewracaną kartką akcja przyśpieszała, moja ciekawość rosła, a adrenalina razem z nią. Szczególnie w drugiej połowie powieści, kiedy wydarzenia znacznie przyśpieszają. Wszechwiedzący narrator na początku dwa razy dał znać czytelnikowi, że dojdzie do zwrotów akcji, że on wie więcej. Znał też myśli i rozterki głównej bohaterki. Przy wnikliwym czytaniu kilka zwrotów akcji można przewidzieć, ale nie wszystkie, autorzy zaskoczyli mnie kilka razy swoją pomysłowością. Lecz czasami opisy były zbyt rozwlekłe i na moje oko niepotrzebne, nie wnoszące nic specjalnego do głównej akcji. Całość czyta się płynnie, fabuła jest spójna i dopracowana. Gdy bohaterowie czy narrator wracają wspomnieniami do wydarzeń sprzed lat, czytelnik nie ma problemu z odnalezieniem się w czasie akcji. Postacie nieszablonowe są wyraziste, zwłaszcza te złe. Ale i drugoplanowym czy epizodycznym niczego nie brakowało. Język powieści bardzo przystępny, nawet gdy mowa o wirusach. Mnie szczególnie zaciekawiły rozmowy, w których udział brał Jack lub jego kuzynostwo. Można było się przy tym także uśmiechnąć, bo świat widziany oczami dziecka jest zupełnie inny niż dorosłego. Śmiertelna pułapka to dobra sensacja z wątkiem medycznym oraz romantycznym!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)