Niby tak dużo już wiemy o życiu towarzyskim w XIX wieku, ale Agnieszka Lisak znów udowadnia, że pozory mylą. Zdziera puder z pięknych twarzyczek i zagląda pod spódnicę. Dokładnie tak, ale przy okazji zabiera czytelnika na pokazy iluzjonistów, by obejrzeli najnowsze osiągnięcia dziewiętnastowiecznej magii, na seanse spirytystyczne, na pokaz cudu natury w postaci braci syjamskich i baby z wąsami. Jest i strasznie, i śmiesznie. Bo taka już autorki natura, że lubi pośmiać się z przodków, a nieobecni jak zawsze nie mają racji. Jeszcze lepiej jednak, gdy można pośmiać się z nich razem z czytelnikiem.
więcej
Informacje dodatkowe o Życie towarzyskie w XIX wieku. Obyczaje, intrygi, skandale:
Wydawnictwo: Bellona
Data wydania: 2013-03-07
Kategoria: Historyczne
ISBN:
Liczba stron: 336
Kup książkę Życie towarzyskie w XIX wieku. Obyczaje, intrygi, skandale
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
REKLAMA
Zobacz także
Życie towarzyskie w XIX wieku. Obyczaje, intrygi, skandale - opinie o książce
Inne książki autora
Miłość, kobieta i małżeństwo w XIX wieku
0
„Miłość, kobieta i małżeństwo w XIX wieku to niezwykły dokument mówiący o jakże bliskich nam, choć jednocześnie zamieszłych czasach. Agnieszka...
Miłość staropolska. Obyczaje, intrygi, skandale
Zobacz wszystkie książki tego autora
0
Autorka zaprasza czytelników do staropolskiej alkowy, gdzie działo się naprawdę wiele. Nasi pradziadowie podlegali tym samym słabościom i pragnieniom,...
Ocena: 3, Przeczytałam,
Autorka skoncentrowała się na II połowie XIX stulecia. Każdy rozdział odsłania inne zagadnienie. Tematyka oscyluje wokół kurtuazji, dobrych manier, rozrywek, strojów czy higieny.
Agnieszka Lisak zdziera puder z pięknych twarzyczek i zagląda pod spódnicę. Dokładnie tak, ale przy okazji zabiera czytelnika na pokazy iluzjonistów, by obejrzeli najnowsze osiągnięcia dziewiętnastowiecznej magii, na seanse spirytystyczne, na pokaz cudu natury w postaci braci syjamskich i baby z wąsami.
Poetka i prawniczka pracowała na źródłach historycznych, które mogła lepiej opracować. Wiedzę czerpała z ówczesnej pracy, plakatów, ulotek. Często stosuje powtórzenia, uwagi, spostrzeżenia.
Dywagacje dotyczą głównie życia wyższych sfer, elit intelektualnych. To czasy konwenansów, nakazów, zakazów. Niesłusznie minionych.
Jest strasznie i śmiesznie.
Życie towarzyskie w XIX wieku w moim przekonaniu jest zwykłą grafomanią. Niczym więcej. Pisarce brakuje dystansu do opisywanych wydarzeń. Cytaty są niedokładnie i niekonsekwentnie opisane. Fatalna interpunkcja. Lisak wprowadza ironiczne uwagi, które nie powinny mieć miejsca. Wykazuje lekceważący stosunek do omawianego zagadnienia. Za dużo jest generalizowania i banalności.
Nie polecam, nie odradzam.