Czasy secondhand. Koniec czerwonego człowieka

Ocena: 5.56 (9 głosów)
Inne wydania:

Nie sposób go z nikim pomylić, choć jest podobny i zarazem niepodobny do reszty ludzkości. Ma własny słownik i doskonale wie, co jest dobre, a co złe. Paszport radziecki przechowuje jako najcenniejszy skarb. Homo sovieticus. Nie umarł wraz z upadkiem imperium, za to musiał stawić czoła nowej rzeczywistości, gdy wbrew przewidywaniom Marksa po socjalizmie nastąpił kapitalizm, ojczyznę zastąpił supermarket, a władzę przejęli handlarze i cinkciarze. Wiecznie żywy, chętnie opowiada o swoich bohaterach i męczennikach, o nadziejach i rozczarowaniach, o złości, frustracji i zderzeniu z rzeczywistością. To z tych opowieści, domowych i osobistych składa się nowa niezwykła książka wybitnej białoruskiej autorki, wymienianej w gronie kandydatów do Nagrody Nobla. Swietłana Aleksijewicz po raz kolejny oddaje hołd zwykłemu człowiekowi, którego losy przeplatają się z Historią. Książka Aleksijewicz została uznana za najlepszą książkę 2013 roku we Francji, a jej autorka otrzymała francuską nagrodę Médicis w kategorii esej.

Informacje dodatkowe o Czasy secondhand. Koniec czerwonego człowieka :

Wydawnictwo: Czarne
Data wydania: 2014-10-08
Kategoria: Publicystyka
ISBN: 9788380491328
Liczba stron: 512

więcej

Kup książkę Czasy secondhand. Koniec czerwonego człowieka

Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki

Na naszej stronie nie ma jeszcze cytatów z tej książki.


Dodaj cytat
REKLAMA

Zobacz także

Czasy secondhand. Koniec czerwonego człowieka - opinie o książce

Avatar użytkownika - radeksc-wp
radeksc-wp
Przeczytane:2016-12-30, Ocena: 6, Przeczytałem, 26 książek 2016,
Rosja to stan umysłu. Można spróbować rozumiecć bez pół litra, ale trudno.
Link do opinii
Avatar użytkownika - leonia
leonia
Przeczytane:2016-03-20, Ocena: 6, Przeczytałam, 52 książki 2016,
Nowa, trudna rzeczywistość z jaką przyszło zmierzyć się ludziom po upadku ZSRR. Ludzie, którzy w większości wciąż żyją mitem dawnego Związku Radzieckiego i wszechwładnej, wszystkowiedzącej partii. Zadziwiające jest to, że ci tęskniący za czerwonym ustrojem ludzie, którzy niejednokrotnie dostrzegali jego mankamenty, cierpieli biedę, byli szykanowani i żyli w ciągłym strachu przed denuncjacją niejednokrotnie tęsknią do komuny i wciąż mają nadzieję, iż poprzedni ustrój polityczny kiedyś powróci.
Link do opinii
Avatar użytkownika -

Przeczytane:2016-03-09, 52 książki w 2016 roku, Mam,
Jest to druga książka ubiegłorocznej noblistki, którą miałam okazję przeczytać. Napisana w podobny sposób jak "Wojna nie ma w sobie nic z kobiety", tutaj też autorka pozwala mówić swoim bohaterom, prezentuje historie ich życia. Z każdej strony wylewa się ogrom cierpienia. Niby każdy, kto chociaż trochę interesuje się historią współczesną wie, jak wyglądało życie w Związku Radzieckim czy teraz w Rosji, jednak gdy się czyta o przeżyciach konkretnego człowieka, uderza to w nas z większą mocą. Czasem aż trudno uwierzyć, że ktoś mógł przeżyć coś takiego, że się nie poddał. Jeśli skonfrontujemy swoje życie z ich, zdajemy sobie sprawę, jak bardzo nie doceniamy tego co mamy.
Link do opinii
Avatar użytkownika - Ivy
Ivy
Przeczytane:2021-09-11, Ocena: 6, Przeczytałam, 52 książki 2021,

"Tylko człowiek radziecki może zrozumieć człowieka radzieckiego. Byliśmy ludźmi z jedną komunistyczną pamięcią, sąsiadami w pamięci"

 

"Dla naszego człowieka wolność, to jak okulary dla małpy. Nikt nie wie co z nią robić"

 

Powiem tak, to nie pierwszy reportaż Swietłany Aleksijewicz, jaki miałam okazję przeczytać. Przez chwilę miałam chęć napisać "miałam przyjemność przeczytać", ale nie, to nie była przyjemność. To czytanie było jak orka tępymi bronami na kamienistym ugorze.

 

 

To bardzo dobra książka i bardzo ważna, wręcz trzeba ją znać, trzeba przeczytać, a przede wszystkim, trzeba wyciągnąć z niej wnioski i te wnioski wcielać w życie. Jednocześnie jest to książka, której nie poleciłabym osobie, którą kocham,która jest mi bliska i o której wiedziałabym na pewno, że jest wrażliwa na ludzką krzywdę.

 

To, co opowiadają ci ludzie, z którymi rozmawia autorka, po prostu nie mieści się w głowie. Tyle zła, rozpaczy, beznadziei i krzywdy ile zebrała pani Aleksiejewicz w tej książce, na głowę przebija wszelkich Chrisów Carterów i innych Czornyjów z ich literackimi fikcjami, razem wziętych.

Autorka w ciągi rozmów, których czytanie u mnie wywoływało wręcz fizyczne objawy stresu (kołatanie serca, uczucie duszności itp.), mimo iż nie czytałam jednym ciągiem (nie dałam rady w ten sposób) wplatała dowcipy, również opowiadane przez swoich rozmówców. Jednak jakoś żaden mnie nie rozbawił, bo co jest śmiesznego w zdaniu

 

"Jaki jest Nowy Ruski ? Jeden się skarży, bo zupa za cienka, drugi, że brylant za mały"

 

Nie jestem człowiekiem radzieckim i dlatego nie rozumiem...jednak w niektórych miejscach tej lektury, chciałabym nie pamiętać, co czytałam...jak jedna z interlokutorek Swietłany, która powiedziała

 

"Niechbym już całkiem straciła rozum, wtedy nic bym nie pamiętała"...

Link do opinii

"Czasy secondhand. Koniec czerwonego człowieka" to już moja trzecia książka tej autorki i na pewno nie ostatnia. Czytałam "Cynkowych chłopców" oraz "Wojna nie ma w sobie nic z kobiety" i z całego serca polecam! 

"Minęło 100 lat i znowu przyszłość nie jest na swoim miejscu. Dostały sie nam czasy używane, czasy seconhand."

Nie jest to lekka i przyjemna lektura, ale zdecydowanie warta przeczytania. Na książkę składają się opowieści różnych ludzi z krajów byłego ZSRR, autorka oddaje im głos. Są to wspomnienia z okresu przed transformacją ustrojową, z jej czasu oraz po niej. Każdy człowiek to inny punkt widzenia, dla niektórych czasy ZSRR były okresem pokoju i szczęścia, dla innych koszmarem. Dla niektórych obalenie komunizmu oznaczało wolność, a dla innych utratę domu, życia, wojnę.

Ta pozycja opowiada o ludziach zagubionych, którzy nie wiedzą jak żyć, nie umieją się odnaleźć w tych wszystkich wydarzeniach. Ci którzy niedawno jeszcze byli bohaterami, teraz są zbrodniarzami. Sposób życia, którym w nieodległej przeszłości gardzono, teraz jest podstawą bytu.

To trudna i bardzo emocjonująca lektura. 

Link do opinii
Avatar użytkownika - Justyna641
Justyna641
Przeczytane:2019-05-07, Ocena: 5, Przeczytałam,
Avatar użytkownika - Muminka789
Muminka789
Przeczytane:2016-10-16, Ocena: 5, Przeczytałam,
Inne książki autora
Ostatni świadkowie. Utwory solowe na głos dziecięcy
Swietłana Aleksijewicz0
Okładka ksiązki - Ostatni świadkowie. Utwory solowe na głos dziecięcy

W czasie wielkiej wojny ojczyźnianej zginęły miliony radzieckich dzieci. Rosyjskich, białoruskich, ukraińskich, żydowskich, tatarskich, łotewskich, cygańskich...

Cynkowi chłopcy
Swietłana Aleksijewicz0
Okładka ksiązki - Cynkowi chłopcy

Przekład z języka rosyjskiego Jerzy Czech Oddziały radzieckie przez dziesięć lat ,,udzielały narodowi afgańskiemu braterskiej pomocy". Od 1979 do 1989...

Zobacz wszystkie książki tego autora
Recenzje miesiąca
Virion. Legenda miecza. Krew
Andrzej Ziemiański ;
Virion. Legenda miecza. Krew
Kołatanie
Artur Żak
Kołatanie
W rytmie serca
Aleksandra Struska-Musiał ;
W rytmie serca
Mapa poziomów świadomości
David R. Hawkins ;
Mapa poziomów świadomości
Dom w Krokusowej Dolinie
Halina Kowalczuk ;
Dom w Krokusowej Dolinie
Ostatnia tajemnica
Anna Ziobro
Ostatnia tajemnica
Hania Baletnica na scenie
Jolanta Symonowicz, Lila Symonowicz
Hania Baletnica na scenie
Lew
Conn Iggulden
Lew
Jesteś jak kwiat
Beata Bartczak
Jesteś jak kwiat
Niegasnący żar
Hannah Fielding
Niegasnący żar
Pokaż wszystkie recenzje
Reklamy