Pokusa
Lisa Desrochers

Wróciłam do książki, by wreszcie móc przeczytać drugą część. Przypomniało mi się jak dobra lektura to jest. Niepozorna okładka a środek taki... fascynujący? Walka między Piekłem a Niebem od początku do końca z nieprzewidywalnym zakończeniem. Luc czy Gabe, Luc czy Gabe. W sumie nie opowiadałam się konkretnie za jedną ze stron. Trójkątów też nie przewidywałam. Wyszło jak wyszło. Chyba dobrze. Frannie- ciekawa postać. Niby zła a jednak dobra, czy może niby dobra a jednak zła? Jej historia trzyma w napięciu, jej osoba nie denerwuje. Wszystko na swoim miejscu. Transformacja Luca- genialna. Ale trochę przewidywalna. Oczywistym było, że jak Frannie wybierze jego, to jakoś będą musieli być razem. Krótko to polecam. Biorę się za następną część. (Nareszcie!)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Ta książka jest po prostu kiepska. Bohaterką jest naiwna dziewczyna, która marzy tylko o tym by mieć przystojnego chłopaka. Od dawna żaden się nią nie interesował, jednak naraz pojawia się dwóch, a ona oczywiście staje przed dylematem, którego z nich wybrać. Jeden z nich, jak zwykle, jest tym dobrym, a drugi tym złym (na koniec ten układ trochę się zmienia, ale niesmak pozostaje). Książka choć wciąga, nie należy do porywających. Postacie są bezbarwne i nudne, tak samo zresztą jak fabuła powieści. Myślę, że to książka dla młodszych nastolatek, bo te starsze raczej nie odnajdą w niej nic ciekawego.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

„Demony – Pokusa” to debiut Lisy Desrochers. Autorka z wykształcenia jest doktorem fizykoterapii, lecz zainspirowana swoją córka postanowiła zostać pisarką. Muszę przyznać, że bardzo dobrze zdobiła. Frannie ma siedemnaście lat i chodzi do ostatniej klasy liceum. Jej spokojne życie zostaje zakłócone, kiedy w szkole pojawia się mroczny, przystojny i demoniczny Luc Cain oraz spokojny i niebiański Gabe. Świat dziewczyny zostaje wywrócone do góry nogami, a chłopcy rozpoczynają pasjonujący bój o jej duszę. Frannie nie ułatwiają uczucia, które żywi do Luca oraz rodzice, którzy darzą go niechęcia. Autorka wprowadziła narracje pierwszoosobową prowadzoną z perspektywy głównej bohaterki i Luca. Jest to dobre rozwiązanie i od samego początku fabuła została dość jasno nakreślona. Czytelnik nie zastanawia się, kim jest ten cały, tajemniczy chłopak. Wiemy, że jest demonem a dzięki relacji Luca- Lucyfera, możemy oglądać jego postępowanie i zmieniający charakter. Jestem zadowolona ze sposobu, w jaki Autorka go wykreowała. Przypał mi do gustu, pomimo, że na początku zachowywał się źle. Co do drugiej męskiej postaci w tej książce, mam mieszane uczucia. Lubię Gabe i jest naprawdę sympatyczny, lecz moja słabość do demona jest większa. Frannie, to kolejna bohaterka z cudownymi zdolnościami. Jakimi? nie zdradzę. Musicie przeczytać, aby się dowiedzieć. Z pewnością jej zachowanie, zdenerwuje niejednego czytelnika. Mnie wiele razy działała na nerwy. Miotana między uczuciami do Anioła jak i Demona, wielokrotnie spotykała się raz z jednym a raz z drugim. Po głębszym zastanowieniu, doszłam do wniosku, że jej niezdecydowanie spowodowanie jest zachowaniem chłopców. Naciskali na nią, a takie coś wpłynęło na dziewczynę. Język młodzieżowy i przystępny, czyta się szybka. Może wydawać się, że „Demony” to utwór schematyczny, po części tak jest, lecz osobiście lubię książki w takim klimacie. Obecnie literatura fantastyczna i paranormalna jest przerobiona w prawie wszystkich tematach. Ciężko znaleźć coś oryginalnego, dlatego wybieram książki, które pomimo swojej powtarzalności wybijają się akcją i dynamicznymi bohaterami. A w tej książce ich nie brakuje. Wielokrotne powtórzenia troszkę mnie znużyły i całe szczęście, że występowały one na początku. Akcja rozwija się bardzo szybko, usiana częstymi potyczkami z wysłannikami piekła. Dzięki temu czytałam lekturę z wielki zainteresowaniem. „Demony” to książka w szczególności dla nastolatków i ucieszy was fakt, że namiętnych scen w niej nie brak. Akcja porywa czytelnika w walkę nie tylko o duszę, ale i miłość. Polecam 4+/6

(Kliknij aby rozwinąć opinię)