Na ostrzu noża, t. 2
Miroslav Žamboch

Rozprawiłam się z nią w jeden dzień i po prostu nie mogę się pozbierać po wszystkich nagłych zwrotach akcji, a zwłaszcza po niesamowitym zakończeniu. Wszystkie dotychczasowe intrygi zostają odkryte, Koniasz zmartwychwstaje, wrogowie służą pomocna rada, a przyjaciele pragną jego krwi. Z zaciekawieniem śledziłam też historie Kowalskiego, Rezki oraz Nataszy. Życie z dwoma kobietami musi być naprawdę trudne, ale fakt, że są przyjaciółkami ułatwia sprawę. Szczerze mówiąc zastanawia mnie powód, dla którego autor wprowadził tak kontrowersyjny wątek, z którym związane są chyba wszystkie sceny erotyczne, jakie są zawarte w książce, ale za wiele ich nie jest. Koniasz i jego karawana wcale nie mieli łatwo. W momentach, kiedy wydawało się, że wszystko już skończone - dawali radę, w chwilach, gdy wszytko było cudownie, szybko okazywało się, że ich przeciwnik jest dużo silniejszy niż podejrzewali! Nie było dobrego momentu, aby przerwać książkę, bo nawet z pozoru błaha sytuacja miała znaczenie i nakręcała akcje. Do ostatniego momentu ciężko było przewidzieć, kto przeżyje, co stanie się z karawana i bohaterami. Z powodu narracji pierwszo- i trzecioosobowej poza Koniaszem mogliśmy bliżej poznać Rezkę, Natasze, Krystynę oraz Kowalskiego, a pod koniec zwłaszcza Umwalda. Przyznam, ze postać chłopca nieco mnie właśnie pod koniec rozczarowała, stal się trochę dziwna postacią, a potem został zepchnięty na bok. Jednak jest to dla mnie jedyny minus książki, bo bardzo polubiłam chłopca w pierwszym tomie. Poza tym książka ma same plusy!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Koniasz robi wszystko żeby karawana przetrwała. Zaczyna mu zależeć na chłopcu, na Krystynie. 

Wybiera morderczą trasę przez góry by móc ocalić ludzi z ich całym dobytkiem.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)