Tajemnica Neptuna: Gdańskie opowiadania kryminalne
autor zbiorowy

Pięciu autorów, pięć opowiadań, motyw łączący - Gdańsk i oczywiście kryminalne zagadki. Do zbiorów opowiadań podchodzę różnie - zawsze jest to jakaś niespodzianka, gdy poznajemy nowych autorów, różne spojrzenia, style. Lubię zbiory fantastyczne, jeszcze bardziej grozę, kryminalnych - poza niedoścignionym Conan Doyle'em - dotychczas czytałem jeden - Mordercze miasta, z których w pamięci utkwiły mi szczególnie opowiadania Agnieszki Krawczyk z Wesołowskim i Nowakiem. Z tych wszystkich powodów Tajemnica Neptuna czekała długo na swoją kolej. Niesłusznie - opowiadania ciekawe, a znajomość - choćby ogólna - miejsc akcji pozwala łatwiej umiejscowić fabułę i wczuć się w nią. Bardziej szczegółowo: - Adamkowicz - ciekawa intryga, duży plus za niuanse przedwojennego Gdańska i oddech historii pachnący fajczanym dymem i pięknymi meblami - Charmuszko - trochę nie moja dziedzina, problemy obyczajowe, opisy trochę nie pasujące (wszystkie te namiętne uniesienia, no i czy "cholera" jest siarczystym przekleństwem?), ale finał dość zaskakujący - Rekosz i tytułowa Tajemnica Neptuna - ciekawe, wartkie i pomysłowe - Imielski - początek trochę "grząski" - nie wiadomo czy to sen, czy wspomnienia, ale klaruje się w mocne opowiadanie z trudnym zakończeniem - Rogińska - niepokojące, groteskowe i nieprzyjemne, gdyż kocham koty, a tu zostały przedstawione w sposób niezbyt pozytywny. Rozumiem, że to drapieżniki, ale nie podobało mi się i tyle. Sama inicjatywa chwalebna - Oliwski Klub Kryminału miał bardzo dobry pomysł i oby częściej się coś takiego zdarzało. Na mojej półce czeka jeszcze "Sopot, czwarta rano" - czekam więc zatem na podobny zbiór pod egidą Gdyni. Może Wydawnictwo Novae Res się pokusi?

(Kliknij aby rozwinąć opinię)