Równa słońcu
Anita Amirrezvani

"Równa słońcu" to powieść przedstawiająca historię kolejnej kobiety, która jest nieustraszona i z uporem dąży do władzy mimo bardzo wielu przeciwności. Pewnego dnia umiera władca szesnastowiecznej Persji, co wprowadza niemały zamęt wśród jej mieszkańców. Szach nie ogłosił następcy tronu przez, co rozpoczyna się zacięta walka o władzę. Tak na dobrą sprawę wśród potencjalnych kandydatów nie ma nikogo godnego władzy oprócz jednej postaci - Pari-Chan. Pari jest córką szacha Tahmaspa i ma wielkie aspiracje do żądzenia państwem. Jest przekonana, że tylko i wyłącznie ona ma największe pojęcie o sprawach państwowych. Przez lata stała u boku swojego ojca i doradzała mu w wielu sprawach. Jako córka władcy nie ma aspiracji na zostanie żoną i matką. Wręcz ucieka od tego, jak tylko może, broni się przed tym rękami i nogami. Niestety pomimo wiedzy i umiejętności zdobytych u boku ojca, Pari zdaje sobie sprawę z tego, że kobiety w ich królestwie nie mają żadnych wpływów. Usilnie próbuje to zmienić. Jej ambicja niestety prowadzi ją do bardzo przykrych sytuacji. Nie ma się, co tutaj rozwodzić nad jej chęcią przejęcia władzy. Kiedy czyta się tę książkę,widzi się, że żaden z jej krewnych nie ma odpowiednich predyspozycji do władania państwem. Jeden jest niewidomy, inny lata przesiedział za kratkami. Tylko Pari zna państwo jak własną kieszeń. Można by tu rzecz, do odważnych świat należy. Ktoś inny powiedział by: "zjadła ją ambicja, żądza władzy". Myślę jednak, że nie do końca. Trzeba wziąć tutaj poprawkę na to, że była to jedyna słuszna osoba, która potrafiłaby odpowiednio rządzić Persją. Jej żądza władzy moim zdaniem nie wynikała z samej żądzy, ale też w dużej mierze ze strachu. Przed czym? Ano przed tym kto obejmie władze. Ona jedyna chyba zdawała sobie sprawę z tego, że jej krewni są po prostu niezdolni do sprawowania władzy. Oczywiście nie bronię jej postaci jako kobieta. Uważam po prostu, że Pari słusznie zasłużyła na coś więcej niż bycie księżniczką na dworze królewskim. Niestety są to czasy walk o dominację. Mężczyźni dominowali na dworach królewskich, a kobiety stały na uboczu i nie miały prawa głosu. Przykre to czasy. Warto jednak docenić fakt, że kobiety takie jak Pari walczyły o swoje mimo, że zwykle przegrywały z kretesem. Książka z pewnością warta uwagi. Jestem fanką "Wspaniałego Stulecia" i rzeczywiście jest to historia dla takich osób. Uśmiech pojawiał się również na twarzy, kiedy wspominane było Imperium Osmańskie oraz postacie z nim związane. Jestem zadowolona po przeczytaniu i polecam każdego kto choć trochę interesuje się tamtymi stronami świata.

Informacje dodatkowe o Równa słońcu:

Wydawnictwo: Albatros
Data wydania: 2016-02-10
Kategoria: Historyczne
ISBN: 978-83-7985-716-6
Liczba stron: 448
Dodał/a opinię: SlasheE