Pouczająca. Inspirująca. Pełna ciekawych faktów.
Jane Goodall na chwilę odchodzi od swej fascynacji światem zwierzęcym i skupia się na roślinach. Snuje fascynującą gawędę o zwyczajach drzew i kwiatów, opisuje życie pierwszych botaników, polowanie na niezwykłe rośliny, skupia się na tulipanowej czy storczykowej gorączce.
Niezwykle erudycyjna, ale i literacko utalentowana autorka przeplata anegdoty z życia roślin ze wspomnieniami własnego dzieciństwa, młodości i przebiegu kariery i dalekich wojaży. W intymnych wyznaniach opisuje swój ukochany ogród, zaszczepioną przez kilka pokoleń krewnych miłośc do przyrody, włóczęgę z psem Rustym. Mając naście lat pieczołowicie ozdabiała swój zielnik, szkicowała z natury okazy angielskiej flory (są tu załączone, i wzbudzają podziw czytelników). Klub miłośników przyrody nawet miał własnoręcznie wydawaną gazetę o roślinach.
Piękne zdjęcia, m.in. figowca bengalskiego, opanowującego ruiny światyni w Angkor Wat, szczepu róży o wyhodowanego na jej cześć, pięknej orchidei Jane Goodall.
Dowiadujemy sie o strategiach przetrwania, sposobach komunikacji długowiecznych drzewach skamieniałych ziarnach, ktore po wiekach nagle kiełkują. Fascynujące zwyczaje np zaślubiny drzew w Nepalu.
Uwrażliwia na zagrożenia ekologiczne, wyrąb sekwoi, klęski jakie mogą na nas spaść, jeśli nie będziemy szanować ekosystemu.
Poznałąm dzięki niej takich botaników jak Karol Linneusz, John Bartram czy Jeanne Baret, która przebierała się za chłopca by brać udział w wyprawach lub David Douglas, Szkot penetrujący Amerykę Północną.
Wydawnictwo: Marginesy
Data wydania: 2015-03-04
Kategoria: Popularnonaukowe
ISBN:
Liczba stron: 420
Dodał/a opinię:
Muminka789
30 lat obserwacji szympansów nad potokiem Gombe. W czerwcu 1960 roku, w wieku 26 lat Jane Goodall trafiła do Tanzanii i wyposażona w niewiele więcej...