Czarownica cz. 1

— To nie jest zabawne, April.

— Nie przejmuj się, tylko żartuję — rzuciła pojednawczo Arpil Brand, a potem zapytała — Kiedy wyjeżdżasz na to swoje zesłanie?

— Jutro z samego rana.

Prudence nie miała ochoty na dalszą rozmowę, żałowała, że przyszła do April. Choć były koleżankami i znały się jeszcze z czasów dziecięcych, Prudence wiedziała, że April skrycie cieszy się z jej wyjazdu.

Gdy Prudence miała się już zbierać, April powiedziała nieoczekiwanie:

— Oby mieli tam porządne chodniki.

— Co? — zapytała, nie rozumiejąc, o co chodzi koleżance, Prudence.

— W przeciwnym razie zniszczysz sobie wszystkie buty!

O tym Prudence nie pomyślała.