Historia miłosna, upadła i wzniosła. 2/3

***

Idąc na spotkanie doszlifowywały szczegóły w sprawie ich nietypowego związku. Ustaliły, że jeśli wieczór okaże się nie wypałem to dokończą szybko piwo i uciekną pod błahym pretekstem. Jeśli jednak spotkanie rozkręci się, będą musiały pomyśleć jak wybrnąć z lesbijskiego duetu. Zbliżając się do pubu miały całkiem dobry humor. Wchodząc do środka Liwia złapała Judytę za rękę.

-Choć moja luba.

-Mam nadzieję, że nie trafimy tu na nikogo znajomego.- Powiedziała Judyta nieco speszona.

-Jakoś wątpię aby dziewczyny zaglądały w takie miejsce.- Liwia mówiąc to rozejrzała się po lokalu. Grano tam głównie muzykę alternatywną, na żywo. Dużo ludzi było też ubranych w takim klimacie. Jednak nie był to lokal zamknięty i bywali tam również ludzie niekoniecznie pasjonujący się na co dzień rockiem, jazzem czy punkiem. Znalazły wolny stolik i wypatrywały Doriana.

-I gdzie ten podrywacz?- Mruknęła Judyta.

-Napisałam mu, że już jesteśmy.- Judyta wstała od stolika i powiedziała:

-W takim razie idę po piwo. Zanim on się pojawi to ja tu uschnę.- Liwia została sama przy stoliku i rozglądała się dyskretnie. Po chwili dostała wiadomość, że Dorian niedługo się pojawi. Miał u Liwii duży minus. Nie lubiła czekać na facetów. Judyta wróciła z dwoma kuflami i usiadła naprzeciw.

-I dalej nic?

-Ma się zaraz pojawić.- Odpowiedziała Liwia z niesmakiem.

-Nagabywał na spotkanie a spóźnia się jakby mu nie zależało.- Judyta pociągnęła solidny łyk i podsumowała:

-Ale przynajmniej mają tu dobre piwo.- Na scenę wyszedł jeden z barmanów i krótko zapowiedział następny zespół. Kiedy padła nazwa ludzie w pubie zaczęli gwizdać i bić brawo. Zwróciło to uwagę Liwii i Judyty. Światła przygasły a na scenie zaczęli krzątać się muzycy. Po chwili padł dźwięk i światła ponownie rozbłysły. Perkusista dawał czadu a obok niego znajdował się klawiszowiec. Wokalista stał na środku a po jego prawej i lewej stronie stali dwaj gitarzyści. W jednym z nich dziewczyny rozpoznały Doriana.

-Widzisz to co ja?- Spytała zaskoczona Judyta.

-Widzę. I chyba właśnie trochę wybaczyłam mu to spóźnienie.- Zaśmiała się.

-Wariatka.- Odwzajemniła uśmiech Judyta.

-Całkiem przyzwoicie mu idzie.- Patrzyła na niego coraz bardziej zainteresowana.

-Nie tylko ty tak uważasz.- Judyta kiwnęła głową w stronę sceny. Zaraz w pierwszych rzędach znajdowało się kilka licealistek, które były wpatrzone w zespół jak w obrazek. W Doriana również. On natomiast odszukał w końcu wzrokiem stolik Liwii i Judyty i posłał im jego ulubiony, zawadiacki uśmiech. Kiedy skończył się jeden kawałek zaczęli grać następny. Równie energiczny jak poprzedni. Choć dziewczyny słyszały te numery pierwszy raz w życiu to musiały przyznać, że szybko wpadały w ucho. Gdy już skończyła się druga piosenka światła znów przygasły i przywrócono spokojne oświetlenie, bez bajerów i migających wieloma kolorami lamp. Dorian zabezpieczył sprzęt i zeskoczył ze sceny kierując się w stronę dziewczyn. Teraz pobrzmiewała dużo spokojniejsza muzyka, z bardziej melodyjnym wokalem.

-Cześć pię…kne.- Przywitał się przeciągając słowa. Judyta udawała, że nie zwróciła na to uwagi. Nie była brzydką dziewczyną ale wiedziała, że różni się od Liwii, która była subtelniejszej urody.

-Nie mówiłeś, że grasz.- Zaczęła od razu Liwia.

-Nie dałaś mi okazji aby się pochwalić.- Wtedy pojawił się kumpel z zespołu, który postawił piwo przed Dorianem.

-To od tamtej panienki.- Wskazał dyskretnie i odszedł. Dorian oglądnął się za siebie a młoda dziewczyna posłała mu buziaka. Potem spojrzał na dziewczyny jak gdyby nic i napił się.

-No proszę, ależ te nastolatki za tobą szaleją.- Liwia chciała podkreślić fakt, że ta dziewczyna prawdopodobnie nie miała jeszcze osiemnastu lat.