Recenzja książki: Czytanki dla Aleksandra

Recenzuje: Damian Kopeć

Czytanki-niespodzianki. Dla Ola z zerówki i innych dzieci.


Czy można zamknąć chwilę w prostych słowach, w krótkim, zwięzłym tekście?! Czy można tak opisać moment życia by był nie tylko zrozumiały dla dziecka, ale i niebanalnie ukazany jako niosący ze sobą jakieś wyjątkowe piękno i mądrość? Owszem, można. Zbiór opowiadań-felietonów, czytanek dla małego Ola jest tego żywym dowodem.

Świat tu zawarty to nie fikcyjna przestrzeń wróżek, smoków, kosmitów, domków na kurzej łapce. To nie miejsce w którym goszczą częściowo tylko realni Ala i As z elementarza. To świat rzeczywisty, w którym autor umieszcza siebie, rodzinę, Ola, znajomych. Z tym, że ukazany jakby z boku, uchwycony w chwilach obok których na ogół przechodzimy dość obojętnie, a które warte są przyjrzenia się im, przywołania w pamięci. Autor chce dać do ręki synowi - nie tylko zresztą jemu - coś, co dotyka codzienności. Tego, co przeżywamy w naszej niewydumanej egzystencji. Czasami są to rzeczy banalne, czasami niezwykłe, raz wesołe, radosne, innym razem przygnębiające bądź smutne. Autor stara się wychwycić takie chwile w których pojawia się jego syn, utrwalić je, pokazać ich wartość i piękno. Każdy moment życia jest inny, unikalny, niepowtarzalny. Każdy z nich ucieka nieubłaganie odmierzanymi tyknięciami zegara. Carpe diem!

Teksty są napisane prosto tak, by mogło je samodzielnie czytać dziecko próbujące opanować tę trudną sztukę. Z humorem zilustrowane by cieszyć nie tylko rozbudzony umysł, ale i bystre oczy. Pulsujące życiem, pełne ciepła i niewymuszonego humoru. To zadziwiające jak proste słowa potrafią oddawać wiernie skomplikowane rzeczy, jak wiele można nimi przekazać. Część bowiem treści mieści się między słowami lub nawet poza nimi. Jak świetnie takie słowa potrafią oddać emocje. Wsparte do tego czarno-białymi zabawnymi ilustracjami są jeszcze bardziej fascynujące.

Humor pełen ciepła zawsze był dla mnie jakimś wyznacznikiem mądrości, życzliwości, inteligencji, cierpliwości i pogody ducha. Mądry humor nie rani, nie stawia pod ścianą. Nie jest też zbyt łatwy w przekazywaniu. Tym bardziej należy go cenić w książce dla dzieci, które są szczególnie wrażliwe na wszelki fałsz i złośliwe wyrafinowanie.

Zakres tematów poruszanych w opowiadaniach i ich ujęcie są często zaskakujące. Galaktyka i kotlety, najlepsze w całej galaktyce. Zakupy, posiłki, zabawa, nauka, sytuacje całkowicie zwyczajne i te odstające od rutyny dnia. Ujawniają w sobie "to coś" dopiero kiedy przyjrzeć się im po odpowiednim kątem.

Tekst jest prosty. Zdania nie są złożone, tym bardziej wielokrotnie. Słowa są zrozumiałe i niewyszukane. Wszystko ma ułatwiać czytanie ze zrozumieniem, wspomagać proces nauki płynnego czytania. Zetknięcie świata dzieci i dorosłych jest zaskakujące. Tak jak różnice w podejściu do tych samych spraw. Czy nie warto jednak czasem, będąc już tym dużym, przypomnieć sobie jak to jest być małym?! Próbować zrozumieć punkt widzenia własnego lub cudzego dziecka. Poczuć to, co one przeżywa. A jeśli przy tym i my dorośli możemy się mimowolnie uśmiechnąć, czyż nie będzie to dla nas czas dobrze przeżyty?!

Niech zatem otoczą nas dziecięce myśli, obserwacje, zachowania. Spójrzmy na zaskakującą dziecięca logikę, na urok dociekliwych dziecięcych pytań. Na to połączenie odbicia świata dorosłych i odzwierciedlenia kształtującej się dynamicznie osobowości małego człowieka.