Wyrzutek
Paver Michelle

Opinia 14

             W czwartej części serii Kronik Pradawnego Mroku, czytelnik zostaje zaznajomiony z wszystkimi etapami, powoli następującego obłędu. To chyba mój ulubiony tom z tej serii. Jeszcze nigdy, żadne szaleństwo nie zostało pokazane z taką dokładnością i naturalizmem. A obserwacja rozszczepiania się duszy klanu i rodzącego się niezrozumienia, a więc i strachu przed otaczającym światem, za każdym razem powoduje ciarki na moich plecach.

              Jedną z moich ukochanych koncepcji jest właśnie idea posiadania trzech dusz. Dusza imienia odpowiada za pamięć osobowości, dusza klanu odpowiada za przywiązanie do ludzi, a dusza świata za przynależność do rzeczywistości. Utrata każdej z nich pociąga za sobą inne konsekwencje. Michelle stworzyła niesamowity świat wierzeń z rozbudowaną i zdumiewającą ilością małych, uroczych szczegółów.

              Jednakże, mimo obłędu, tak jak i w pozostałych częściach główny bohater będzie mógł liczyć na więzy przyjaźni. Ponownie pojawi się przystojny Bale, który wraz z Renn będzie próbował nie dopuścić do całkowitego szaleństwa krok po kroku odchodzącego Toraka. Ale to nie złamanie umysłu jest głównym wątkiem powieści.

              Jest nim odrzucenie człowieka, gdy społeczeństwo czuje się zagrożone, jest też wierność starym prawom, nawet, gdy wydają się one nie mieć zastosowania do danej sytuacji, jest niekończąca się wola przetrwania, która nie pozwala się poddać oraz gonitwa i polowanie, a także w pewnym sensie zaszczucie innej osoby. Ukazanie wszystkich historii splecionych z życiem wyrzutka, od niego samego, poprzez jego bliskich, spokrewniony klan i ogół ludzi. Autorka malowniczo pokazuje strach przed zorganizowanym złem i łatwość z jaką większość odrzuca jednostki, by tylko móc się przed uchronić przed zagrożeniem.

              Wyrzutek wydaje się być częścią najbardziej skupiającą się na wędrówce, choć tematem przewodnim całego cyklu jest przemieszczanie się z miejsca na miejsce. Jako że sama idea stawiania stopy za stopą, dzień po dniu, od zawsze mnie pociągała, a nawet najdrobniejszy motyw marszruty bezsprzecznie przykuwa moją uwagę, to ta książka unieruchamia mnie równie skutecznie, jak kajdany. Jej treść nie pozwala odwrócić głowy nawet na chwilę.

               Z ciekawych faktów, w czwartym tomie pojawiają się kolejne urocze zwierzęta. Rip i Rek, czyli dwa psotne, skradające czytelnikowi serce kruki. Ich rola opiera się na magii, ale bystre umysły każą wierzyć, że nie wszystkie ich działania zostały spowodowane czarami. Ponadto są one kolejnym dowodem na precyzyjne i dogłębne przygotowywanie się autorki do każdego z rozpoczętych dzieł. Podobnie przedstawia się sprawa z wężami, łosiami i innymi nieludzkimi postaciami z książki:

"Miałam szczęście słyszeć ryk łosia [...]

Znaleźć przecinkę i tamę, którą zbudowały bobry. Stałam również nos w nos z łosiami w rezerwacie łosi, widziałam cudowne pięciodniowe cielęta i rozżalonego rocznego łosia, którego dopiero co porzuciła jego naprawdę olbrzymia matka. [...]

Inspiracją dla kamiennych postaci przy uzdrowicielskim źródle były wspaniałe rzeźby naskalne w Glosa niedaleko Storsjón [...]

Chciałam się zbliżyć do wilków [...] przyglądałam, jak się bawią między sobą, obserwowałam ich zadziwiająco szybki rozwój [...]

Pragnęłam też lepiej zrozumieć węże. Miałam szczęście zbliżyć się do nich w Longleat, gdzie trzymałam na rękach bardzo pięknego węża zbożowego i dwa imponujące, zadziwiające, niezwykle silne pytony królewskie [...]

[Dziękuję] Mistrzowi Kruków w londyńskiej Tower, za podzielenie się swoją rozległą wiedzą o pewnych bardzo szczególnych krukach [...]"

              Myślę, że te fragmenty z ostatniego rozdziału Od autorki znakomicie obrazują ilość włożonej w napisanie tego cyklu pracy i zachęcą do przeczytania nawet tych najbardziej opornych. Absolutnie polecam!

Informacje dodatkowe o Wyrzutek:

Wydawnictwo: b.d
Data wydania: b.d
Kategoria:
ISBN: 9788374144919
Liczba stron: 336
Dodał/a opinię: Zuzanna Bukowska