Piękna, lecz niezbyt rozgarnięta aktorka, Jane Wilkinson, zgłasza się do Herculesa Poirot z prośbą, aby ten nakłonił jej męża do rozwodu z nią. Propozycja ta nie przypada detektywowi do gustu, jednak jest on zaintrygowany osobą tej skrajnie egoistycznej kobiety i postanawia rozmówić się z jej mężem. Zostaje zaskoczony faktem, iż lord, który posiada opinię łajdaka nie ma ku temu przeciwwskazań, już pół roku wcześniej wysłał wiadomość do żony z odpowiednim zapisem. Zanim jednak Poirot ogłosi swój sukces mediacyjny, lord Edgware zostanie znaleziony martwy z wbitym sztyletem w kark. Główne podejrzenie pada oczywiście na żonę lorda, która bez skrępowania opowiadała, że któregoś dna wsiądzie w taksówkę i pojedzie do lorda, zabije go i w ten sposób się od niego uwolni. Będzie wtedy mogła poślubić księcia Mertona, co zapewni jej pozycję w społeczeństwie. Jej wina jest tak oczywista, że aż trudno w to uwierzyć. Tym bardziej, że była na przyjęciu widziana przez kilkanaście osób. Sprawa staje się jeszcze bardziej skomplikowana, gdy służba w domu lorda potwierdza, że Jane Wilkinson w dniu zbrodni byłą widziana o 10 wieczorem w domu lorda i mogła dokonać tej zbrodni.
Młoda wdowa spędza czas na uporządkowaniu garderoby i snuciu planów jak to będzie, kiedy wyjdzie za mąż za księcia.
Agatha Christie opisuje nam życie klasy średniej i wyższej. Nie ukrywa, ze przystojny kamerdyner o szemranej przeszłości może mieć skłonności homoseksualne, a potencjalna narzeczona innego, o długim żydowskim nosie to wyraźna aluzja do poglądów antysemickich, od których wielu się odżegnywało. Buduje obraz angielskiego społeczeństwa pełnego próżniaków, egoistów i okrutników.
Powieść ta jest bardzo złożona. Dla kilku jej bohaterów można by było napisać osobne przygody. Taką osobą jest m.in. Carlotta Adams, która również jest aktorką, potrafi imitować inne osoby. Jak można się domyśleć, jej osoba jest kluczowa w zagadce, którą musi rozwikłać Poirot.
Najbardziej irytująca jest tu głupota Jane Wilkinson, dla której Parys i Paryż to to samo, a dywagacje nad sądem Parysa są o tyle bez zasadne, że od kilku lat nikt już się z opinią Paryża nie liczy. Christie ukazuje tu głupotę kobiet, dla których jedynym celem życia jest dobre zamążpójście, nawet jeżeli przez ciężką pracę potrafiły już wiele osiągnąć.
Książka nie jest łatwa i przyjemna. Jest to historia opowiadana przez przyjaciela Poirota, Hastingsa. Hastings uparcie towarzyszy Poirotowi i jest dla niego natchnieniem do poszukiwania rozwiązania. Z drugiej strony mamy inspektora Jappa, który wyciąga wnioski jedynie na podstawie poszlak i pozornych faktów.
To komplikuje trochę powieść, gdyż czytelnikowi wydaje się, iż wie kto jest sprawcą morderstwa - Japp i Hastings wprowadzą go w błąd.
Wydawnictwo: Dolnośląskie
Data wydania: 2000-04-01
Kategoria: Kryminał, sensacja, thriller
ISBN:
Liczba stron: 261
Tytuł oryginału: Lord Edgware Dies
Tłumaczenie: Agnieszka Bihl
Ilustracje:-
Dodał/a opinię:
Państwo Beresfordowie postanawiają po przejściu na emeryturę spędzić resztę życia w spokojnej, przytulnej nadmorskiej wiosce. Podczas urządzania domu,...
Zamężna córka znanego miliardera Rufusa Van Aldina, Ruth Kettering, podczas podróży luksusowym ,,Błękitnym Ekspresem" zostaje zamordowana. Szybko okazuje...