Recenzja książki: Przedwojenna Warszawa. Najpiękniejsze fotografie
Recenzuje: Damian Kopeć
Spacer po przedwojennej Warszawie
Album Przedwojenna Warszawa. Najpiękniejsze fotografie jest zaproszeniem na spacer po dawnej Warszawie. Spacer możliwy dzięki zamieszczonym w nim szczególnym fotografiom. Także dzięki wielu ludziom, którzy je wykonali, przechowali i nie pozwolili by, bezpowrotnie uległy zniszczeniu. To spacer po mieście, które w dawnym kształcie bezpowrotnie unicestwiła wywołana przez hitlerowskie Niemcy okrutna wojna.
Autorką książki Przedwojenna Warszawa. Najpiękniejsze fotografie jest Jolanta B. Kucharska, która przygotowała wcześniej podobną pozycję poświęconą Wilnu - Przedwojenne Wilno. Najpiękniejsze fotografie. I w tym albumie autorka wykorzystała swój elegancki, nostalgiczny styl, który sprawia, że bierze się tę książkę do ręki z dużą przyjemnością. To nie są suche, beznamiętne podpisy pod fotografiami. To chęć zwrócenia uwagi na to, co one zawierają i w miarę możliwości na szerszy kontekst treści danego ujęcia.
Jak zwykle w przypadku serii Najpiękniejsze fotografie, wprowadzeniem do książki jest krótki rys historyczny, tym razem dotyczący stolicy Polski. To jednak nie słowom oddana została w publikacji do spełnienia główna rola, lecz obrazom - fotografiom. Słowa są ich ważnym uzupełnieniem, wyjaśniając i przybliżając w notkach do zdjęć to, co widzimy.
Każda fotografia to uchwycona w kadrze chwila, zamrożone na kliszy i przeniesione na papier fotograficzny życie. Chwila ulotna, w sposób techniczno-magiczny zachowana dla potomnych. Każde ze zdjęć przybliża miniony czas, pozwalając wyobrazić sobie, jaka kiedyś była Warszawa i jak wyglądało życie jej mieszkańców. Jolanta B. Kucharska z pasją prowadzi czytelników wśród wybranych fotografii ukazujących architekturę miasta, ludzi, zwykłe i świąteczne dni, pracę i odpoczynek, wydarzenia wielki i małe.
Dobrze, że zdjęcia takie jak zamieszczone w albumie, przetrwały niełatwe czasy nie tylko okresu wojny światowej. Czasami czas odcisnął na nich wyraźne piętno, ale jeśli jakość techniczna nie jest najlepsza, to zawsze uzupełnia ją wartość artystyczna bądź historyczna. Niektóre ze zdjęć robią szczególne wrażenie, tak jak chociażby piękna fotografia z 29 września 1932 roku z uroczystości na Powązkach, pełen uroku obraz ludzi tłoczących się na przystanku tramwajowym, nastrojowo uchwycona nocą ulica Wierzbowa czy gra świateł i cieni na ulicy Mostowej (fotografia z pocztówki).
Mówi się, że to nie sprzęt w zasadniczy sposób decyduje o wartości i jakości zdjęcia, ale człowiek. Fotografie zebrane w omawianym albumie są tego żywym przykładem.
