Cisza… - wiersz

Po tamtej stronie, lub naprzeciwko

Człowiek człowieka szuka w człowieku

Palą się świece płonie ognisko

A on chwalony przez wieki wieków

Marnym obrazem zakutym w ramy

Mity dogmaty przyzwyczajenia

I to już wszystko, wszystko co mamy

Stworzone niby tak od niechcenia

Z trudem oderwać od tego oczy

Odwrócić głowę nawet zapomnieć

Wokoło słychać wyraźnie głosy

Tak jakby wszystkie mówiły do mnie

I nagle cisza w bladych kolorach

Mgłami poranka zbudziła słońce

Przychodząc do mnie w sennych marzeniach

By ją opisać zanim wiersz skończę…

JW.