Człowiek - wiersz
Z emocji korzystam tylko wtedy
Gdy rano wychodzę do ludzi
Każdy z nich sterowany jest
Zupełnie różnymi stanami
Narracja z ust do ust
Przekłada codzienne sytuacje
Bóg jeden wie co dzisiaj odkryje
Zakryte twarze czynią nas jednakowym
Tylko numer zmienia się i kolejnośc
Kto nie uczciwy ten jest na szczycie
Władza czyni cuda na własnym podwórku
Podzielił się człowiek na drobne
Wegetacja czyni go dzikim
Zapach pieniędzy jest wszędzie
Zabity człowiek nie jest ewenementem
Bardziej się płacze nad zwierzyną
Rozlana krew jest tylko kolorem
Zielony rządzi planetą
Loterią każdy dzień, noc kusi zamiary
Dobosz odbębnia ostatni rytm
Gaśnie światło na ziemi
Najpopularniejsze wiersze
Inne wiersze tego autora