Dla mojej przyjaciółki - wiersz

Wisławo, bądź moją nadzieją, kiedy inni nie wierzą

Bądź moją odwagą w słów zawiłości 

Jakiej inni mi zazdroszczą 

      Sercem i myślami dalekimi podróżami 

      Serca drżeniami barwnymi 

      Wszystkim, co szczęściem się nazywa 

Daj mi wiarę, że miłość istnieje prawdziwa 

Więc miłe słowa do Ciebie przyjaciółko

Pospieszę się czytać Twoje wiersze

Nim zaśpiewa ostatni słowik

Nim mgła opadnie nad ranem. 

       Dotykam stron, jak twoich dłoni

        Dziękuję Tobie, że byłaś sobą

        Bez fałszywych dźwięku monet

         Obojętna celebracji poklaskom

Pisałaś jak ja sercem i duszą szczerze

Melodią malując ludzkie uczucia 

śpiewane ustami sympatii do ciebie 

       Ja nie będę Ciebie śpiewać 

       Będę o tobie pisać będę wiersze mówić 

       Któż by mógł mnie, tak jak ja Ciebie polubić? 

Patronko mojej poezjii samozwańczej 

Nadziei naiwnej w twardym zyciu 

ozdobionej w szarej skromności 

        Lśniąca Twoimi słowami

        Myślami moimi wracam do Ciebie 

        Piszę kiedy serce mi dyktuje. 

                                  09.04.2021.r.

                                   godz. 21:36