Do śmierci - wiersz

Bez duszy mój obraz świata
przez strach a może niepewność
we włosy jak sen się wplata
bo liczy pewnie na wierność

niczego nie chcę świętować
bo życie zgina kolana
we mgle zginęły uczucia
łza szarą skałą opada

ja tylko trochę wariuję
takie objawy histerii
samotność mnie naśladuje
wie zawsze będę jej wierny