Erotycznie o wietrze - wiersz

budzi zmysły niewidoczny

ciepło szepta

lekko kołysze

zimny oddech dłoni

kreśli po ciele

drogi w nieznane

słodkim dreszczem muska

gładką skórę

powoli

schodzi niżej dotyk

ust spragnionych

rozkoszy

targa ubraniem wichura

namiętnie

całuje

pragnie pieścić do rana

kształtną nagość

pierś powabną

trzyma dochodzi

już prawie

jeszcze trochę

wiatr umilkł

znów wyszło słońce