ławka - wiersz

ewidentnie

nie radzili sobie z sobą

postępującą starością

chorobami

którymi nikt się nie przejmował

często

widziałem ich spojrzenia

ławkę

pod blokiem

na której przesiadywali

cóż mieli mówić

komu

zagłuszanie

wychodziło im równie dobrze

jak innym