Niewinna Venus - wiersz

Czarna noc nie przewidziała

Dziwnie się historia kończy.

Łza. Na policzku - efekt uboczny!

Każda ścieżka w inną stronę.

Którą wybrać?

Serce - rozum. I łzy.

Efekt uboczny - przerażenie. Myśli?

Zbędne. Znieczulica. Oczywista.

Łzy - brak zaufania. Zaufanie? Niepotrzebne.

Tylko blask księżyca w cieniu.

Bieg? Przez wiatr? Po co wbrew zasadom

Dać sie zabić czasom?

Łza. Na policzku - efekt uboczny?

Zaufanie. Może. Może i potrzebne.

Brak zabawy - rzeczywistość.

Trudne kroki - te moralne

Niemoralnie. I fantazja.

Marzenia? Zbędne.

Czas budować rzeczywistość.

A łzy nadal są efektem ubocznym.

A Niewinna Venus nadal sie bawi

Zabawkami miedzianymi

Skrzydła z marzeń rozwiera

Otula nimi przyjaciół...

Siedem - woła. Siedem... Cisza.

Łzy płyną - łzy cichutkie.

Pełne zaufania...